Een nieuw (Engelstalige) rapport van SWOV, getiteld “Better Safe Than Sorry: Human Driving Strategies and the Coming of Automated Vehicles”, benadrukt het belang van meer kennis over menselijk rijgedrag in een wereld waarin volledig geautomatiseerde voertuigen (AV’s) in opkomst zijn.
Hoewel menselijke fouten vaak worden gezien als dé oorzaak van verkeersongevallen, spelen menselijke bestuurders ook een cruciale rol in het realiseren van een toch relatief veilig verkeerssysteem. Dit rapport benadrukt dat automatisering niet alleen menselijke fouten zal elimineren, maar ook het waardevolle menselijke gedrag zal vervangen dat juist de verkeersveiligheid verbetert. Om de veilige integratie van AV’s te waarborgen, is het daarom essentieel om de verschillen tussen menselijk en geautomatiseerd rijgedrag te begrijpen en te ontdekken hoe AV’s de meest essentiële strategieën van menselijke bestuurders kunnen nabootsen of vervangen. Daartoe hebben SWOV-onderzoekers dr. Diane Cleij, Rins de Zwart MSc, dr. Maartje de Goede en dr. Canmanie Ponnambalam een overzicht gemaakt van menselijk rijgedrag, inclusief een nieuwe taxonomie van strategieën die sociaal veilig zijn.
De taxonomie bevat zes klassen: 1) het aanpassen van rijstijl op basis van de rijcultuur, 2) het anticiperend plannen, 3) het anticiperend aanpassen van rijstijl, 4) het anticiperen op basis van een gebeurtenis, 5) het zich realiseren van een gebeurtenis en 6) het verwerken van een gebeurtenis. Het rapport geeft voorbeelden van menselijk rijgedrag in elk van deze klassen en identificeert hoe het gedrag van geautomatiseerde voertuigen hiervan afwijkt. Menselijke bestuurders kunnen bijvoorbeeld naar links van rijstrook wisselen om ander verkeer dat de snelweg probeert op te komen, ruimte te geven. Geautomatiseerde voertuigen daarentegen, hebben het tegenovergestelde gedrag laten zien waarbij ze de ruimte die door andere weggebruikers open werd gelaten, juist dichtrijden.
Dit overzicht is bedoeld om bij te dragen aan de communicatie over, en kennis van de kritieke aspecten van menselijk en geautomatiseerd rijgedrag, en zo de weg te banen voor een veiligere toekomst met AV’s. De auteurs moedigen de onderzoekswereld aan om voort te bouwen op de gepresenteerde taxonomie en door te gaan met het ontwikkelen van meer kennis van de menselijke strategieën die bijdragen aan relatief veilige verkeerssituatie, en van de impact van AV’s op deze strategieën, en ten slotte van de potentiële voordelen van deze strategieën voor de ontwikkeling van AV’s.
