Deze handleiding is een naslagwerk voor wegmarkeringen in België. Zij geldt als leidraad voor allen die bij de totstandkoming van kwaliteitsvolle wegmarkeringen betrokken zijn, van de vervaardiging van producten tot de verwerking ervan op de weg. Wegmarkeringen bakenen rijstroken en parkeergelegenheden af, leggen voorrangsregels vast, regelen het inhalen, maken het oversteken van rijbanen mogelijk en geven richtingen aan. Het gaat dus om verkeersveiligheid, aangezien de weg markering (en de wegbebakening in het algemeen) het communicatiemiddel bij uitstek tussen de weg en de weggebruiker vormt. Zij moet dan ook een duidelijke, samenhangende, lees- en zichtbare taal spreken, die iedereen begrijpt. De eerste hoofdstukken van dit naslagwerk beschrijven de poducten en de bestanddelen ervan (wegenverven, thermoplasten, koudplasten voorgevormde materialen, glasparels enz) evenals de markeringssystemen. Dan wordt ingegaan op het wettelijke en regelgevende kader van wegmarkeringen dat de wegbebakening geloofwaardig moet maken De vormen en afmetingen van markeringen moeten worden gereglementeerd en strikt worden toegepast want ook zij spelen een rol in het begrijpen door de weggebruiker. Hoofdstuk 5 van deze handleiding beschrijft de machines en werktuigen om markerinen aan te brengen met hun eisen en hun voor en nadelen; deze moeten gekend zijn om een goede aanbrenging mogelijk te maken. Ook de milieuproblematiek krijgt aandacht in dit werk omdat wegmarkeringen verschillende vormen van hinder kunnen veroorzaken zoals afgifte van verontreinigende stoffen. Kwaliteitscontrole, certificatie, goedkeuringen en eisen komen aan bod in hoofdstuk 6; de technische voorschriften en de prestaties van markeringen worden hier vastgelegd. Het spreekt vanzelf dat zij moeten voldoen aan de Europese normen (vooral NBN EN 1436). Er moeten dus (ontradende) sancties worden toegepast als dat niet het geval is en de kwaliteit bijgevolg niet gewaarborgd is. Hoofdstuk 7 is gewijd aan overheidsopdrachten en aanbestedingen en aan de problemen die zich bij de gunning van opdrachten kunnen voordoen, zoals niet naleving van kwaliteitsnormen om financiële redenen. De laatste twee hoofdstukken behandelen de problematiek van de veiligheid van de arbeider; het gaat daarbij zowel om hun gezondheid (blootstelling aan giftige stoffen) als om hun fysieke veiligheid (bij de uitvoering van werkzaamheden). (Author/publisher) Ce code de bonne pratique est un document de reference en Belgique en matiere de marquages routiers. Il a ete redige afin d' aider tous les intervenants a fournir un produit de qualite depuis la fabrication jusqu' a la mise en oeuvre. Le marquage routier delimite les voies de circulation et le stationnement, fixe les regles de priorite, reglemente le depassement, assure la traversee de chaussee et indique la direction. Il est donc question de securite routiere puisque le marquage routier (et la signalisation en general) est le moyen de communication par excellence entre la route et l' usager.Ce langage doit etre clair et coherent, lisible et visible, compris de tous. Les premiers chapitres de ce document decrivent les produits et leurs composants (peintures, thermoplastiques, enduits a froid, marques preformees, microbilles, etc.) ainsi que les systemes de marquage. L' ouvrage se consacre ensuite au cadre legal et reglementaire des marquages routiers, qui a pour objectif de rendre la signalisation credible. Formes et dimensions des marques doivent etre reglementees et strictement appliquees car elles jouent aussi un role dans la procedure de comprehension par l' usager. Le chapitre 5 de ce code de bonne pratique traite des machines d' application, de leurs exigences, de leurs avantages et inconvenients. Leur connaissance est essentielle a la bonne mise en oeuvre des marques. La problematique environnementale tient elle aussi une place dans cet ouvrage, car le marquage routier peut engendrer diverses nuisances telles que les rejets de produits polluants. Controle de la qualite, certification, agrements, exigences sont abordes au travers du chapitre 6. Les specifications techniques et les performances des marquages y sont definies. Bien entendu, elles doivent etre conformes aux normes europeennes (notamment NBN EN 1436). Il faut donc prevoir des penalites (dissuasives) au cas ou les conformites ne seraient pas respectees et malheureusement la qualite pas assuree. Le chapitre 7 est quant a lui consacre aux marches publics et adjudications ainsi qu' aux problemes qui peuvent se poser lors de l' attribution de ces marches, comme le non respect des normes de qualite pour des raisons financieres. Enfin, les deux derniers chapitres traitent de la problematique de la securite du travailleur, tant du point de vue de sa sante (produits toxiques) que de sa securite physique (chantier).
Samenvatting