Publicaties en bronnen

Antwoord

Hieronder vindt u de lijst met referenties die in deze factsheet zijn gebruikt. Alle gebruikte bronnen zijn in te zien of op te vragen via ons kennisportaal. Hier vindt u ook meer literatuur over dit onderwerp.

[1]. Weijermars, W.A.M., Stipdonk, H.L., Aarts, L.T., Bos, N.M., et al. (2014). Verkeersveiligheidsbalans 2000-2012. Oorzaken en gevolgen van verkeersonveiligheid. R-2014-24. SWOV, Den Haag.

[2]. Zhang, T. & Chan, A.H.S. (2016). The association between driving anger and driving outcomes: A meta-analysis of evidence from the past twenty years. In: Accident Analysis & Prevention, vol. 90, p. 50-62.

[3]. Dula, C.S. & Geller, E.S. (2003). Risky, aggressive, or emotional driving: Addressing the need for consistent communication in research. In: Journal of Safety Research, vol. 34, nr. 5, p. 559-566.

4]. Craig-Henderson, K.M. (2006). Road rage: When drivers lose it. In: PsycCRITIQUES, vol. 51, nr. 8.

[5]. Tasca, L. (2000). A review of the literature on aggressive driving research. Bijdrage aan het Aggressive Driving Issues Conference, October 16th to November 30th, 2000, Downsview, Ontario.

[6]. Levelt, P.B.M. (1997). Agressief gedrag in het verkeer. Opvattingen, stand van zaken en aanbevelingen. R-97-45. SWOV, Leidschendam.

[7]. Mesken, J. (2006). Determinants and consequences of drivers' emotions.  Proefschrift Rijksuniversiteit Groningen RUG, SWOV-Dissertatiereeks. SWOV, Leidschendam.

[8]. Deffenbacher, J.L. (2016). A review of interventions for the reduction of driving anger. In: Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, vol. 42, p. 411-421.

[9]. Lorsheijd, J. (2019). Bumperkleven grootste ergernis in het verkeer. Verkeerskunde. Geraadpleegd 04-09-2020 op www.verkeerskunde.nl/artikel/bumperkleven-grootste-ergernis-in-het-verkeer.

[10]. Greven, J. & Bosveld, W. (2013). Fietsergernissen. Omnibus 91. Gemeente Amsterdam, Bureau Onderzoek en Statistiek Amsterdam.

[11]. Deffenbacher, J.L., Stephens, A.N. & Sullman, M.J.M. (2016). Driving anger as a psychological construct: Twenty years of research using the Driving Anger Scale. In: Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, vol. 42, p. 236-247.

[12]. Deffenbacher, J.L., Deffenbacher, D.M., Lynch, R.S. & Richards, T.L. (2003). Anger, aggression, and risky behavior: a comparison of high and low anger drivers. In: Behaviour Research and Therapy, vol. 41, nr. 6, p. 701-718.

[13]. Nesbit, S.M., Conger, J.C. & Conger, A.J. (2007). A quantitative review of the relationship between anger and aggressive driving. In: Aggression and Violent Behavior, vol. 12, nr. 2, p. 156-176.

[14]. Ellison, P.A., Govern, J.M., Petri, H.L. & Figler, M.H. (1995). Anonymity and aggressive driving behavior: A field study. In: Journal of Social Behavior & Personality, vol. 10, nr. 1, p. 265-272.

[15]. Ellison-Potter, P., Bell, P. & Deffenbacher, J. (2001). The effects of trait driving anger, anonymity, and aggressive stimuli on aggressive driving behavior. In: Journal of Applied Social Psychology, vol. 31, nr. 2, p. 431-443.

[16]. Stephens, A.N., O’Hern, S., Trawley, S., Young, K.L., et al. (2019). Self-reported aggression amongst active cyclists. In: Accident Analysis & Prevention, vol. 128, p. 46-52.

[17]. CBS (2020). Veiligheidsmonitor 2019. Centraal Bureau voor de Statistiek CBS, Den Haag.

[18]. Kester, J. (2019). Onderzoek: Verkeersruzies. 1V OpiniePanel Rapport. EenVandaag.

[19]. Dagblad van het Noorden (2019). Weggebruikers ergeren zich kapot aan elkaar; hufterigheid neemt ook toe. Geraadpleegd 04-09-2020 op www.dvhn.nl/extra/Weggebruikers-ergeren-zich-kapot-aan-elkaar-hufterigheid-neemt-ook-toe-24709999.html?harvest_referrer=https%3A%2F%2Ftoestemming.ndcmediagroep.nl%2F%3Ftoken%3Dc8ffaf7a-acdb-4a06-bb14-53ff2269daf4.

[20]. Dikke van Dale (2015). Van Dale Uitgevers, Utrecht.

[21]. Bieleman, B., Boendermaker, M., Mennes, R. & Snippe, J. (2014). Hard op weg. Onderzoek naar verkeersveelplegers. Politiekunde 65, Politie en Wetenschap. Reed Business, Amsterdam, Apeldoorn.

[22]. Goldenbeld, C. & Twisk, D.A.M. (2009). Verkeersovertredingen, veelplegers en verkeersonveiligheid. Kennis uit bestaand onderzoek. R-2009-7. SWOV, Leidschendam.

[23]. Rijksoverheid (2016). Richtlijn voor strafvordering feitgecodeerde misdrijven en overtredingen 2016. Geraadpleegd 17-11-2020 op wetten.overheid.nl/BWBR0037399/2016-01-01.

[24]. OM (2016). Veelplegers in het verkeer. Openbaar Ministerie. Geraadpleegd 19-10-2020 op www.om.nl/onderwerpen/verkeer/handhaving/veelplegers-in-het-verkeer.

[25]. Minister van VenJ (2014). Brief Tweede kamer Stand van zaken aanpak veelplegers in het verkeer. Kamerbrief. Ministerie van Veiligheid en Justitie, Den Haag.

[26]. Goldenbeld, C., Reurings, M.C.B., Norden, Y. van & Stipdonk, H.L. (2011). Relatie tussen verkeersovertredingen en verkeersongevallen. Verkennend onderzoek op basis van CJIB-gegevens. R-2011-19. SWOV, Leidschendam.

[27]. NHTSA (2019). Distracted driving in fatal crashes, 2017. National Highway Traffic Safety Administration NHTSA, Washington, D.C.

[28]. Aarts, L.T., Loenis, B., Korving, H. & Guiking, C. (2017). Risicofactoren op 50km/uur-kruispunten met verkeerslichten. Methodologische verdieping en verdere verkenning van de kwantificering van risicofactoren zoals roodlichtnegatie. R-2017-21. SWOV, Den Haag.

[29]. Kuiken, M. & Stoop, J. (2012). Verbetering van fietsverlichting. Verkenning van beleidsmogelijkheden. Ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM), Directoraat-Generaal Rijkswaterstaat, Dienst Verkeer en Scheepvaart DVS, Delft.

[30]. AAA Foundation (2009). Aggressive Driving: Research Update. AAA Foundation for Traffic Safety, Washington.

[31]. Goldenbeld, C. & Buttler, I. (2019). Enforcement and traffic violations. ESRA2 Thematic report Nr. 6 - E-Survey of Road users’ Attitudes. SWOV, Den Haag.

[32]. Kint, S.T. van der & Mons, C. (2019). Interpolis Barometer 2019. Vragenlijststudie mobiel telefoongebruik in het verkeer. R-2019-26. SWOV, Den Haag.

[33]. Houwing, S., Twisk, D.A.M. & Waard, D. de (2015). Alcoholgebruik van jongeren in het verkeer op stapavonden. R-2015-12. SWOV, Den Haag.

[34]. Tajfel, H. & Turner, J.C. (1986). The social identity theory of intergroup behavior. In: Worchel, S. & Austin, W. (red.), Psychology of intergroup relations. Nelson-Hall, Chicago, p. 7-24.

[35]. Hoekstra, A.T.G., Twisk, D.A.M. & Hagenzieker, M.P. (2018). Do road user roles serve as social identities? Differences between self-described cyclists and car drivers. In: Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, vol. 59, p. 365-377.

[36]. Goldenbeld, C. & Mesken, J. (2012). Verkeersovertreders, achtergronden van gedrag en mogelijkheden voor beïnvloeding door voorlichting. Een literatuurstudie. R-2012-15. SWOV, Leidschendam.

[37]. Mesken, J., Hagenzieker, M.P. & Rothengatter, J.A. (2008). A review of studies on emotions and road user behaviour. In: Dorn, L. (red.), Driver behaviour and training Vol III; Human factors in road and rail transport; based on the contributions for the Third International Conference on Driver Behaviour and Training. 12-13 November 2007. Ashgate, Aldershot, Dublin.

[38]. Rhodes, N. & Pivik, K. (2011). Age and gender differences in risky driving: The roles of positive affect and risk perception. In: Accident Analysis & Prevention, vol. 43, nr. 3, p. 923-931.

[39]. González-Iglesias, B., Gómez-Fraguela, J.A. & Luengo-Martín, M.Á. (2012). Driving anger and traffic violations: Gender differences. In: Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, vol. 15, nr. 4, p. 404-412.

[40]. Ball, L., Tully, R. & Egan, V. (2018). The influence of impulsivity and the Dark Triad on self-reported aggressive driving behaviours. In: Accident Analysis & Prevention, vol. 120, p. 130-138.

[41]. Bushman, B.J., Steffgen, G., Kerwin, T., Whitlock, T., et al. (2018). “Don’t you know I own the road?” The link between narcissism and aggressive driving. In: Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, vol. 52, p. 14-20.

[42]. Meunier, J.-C., Schinckus, L. & Kaiser, S. (2019). Themadossier Verkeersveiligheid nr. 20 – Risicobereidheid en agressie. Vias institute – Kenniscentrum Verkeersveiligheid, Brussel.

[43]. Bowen, L., Budden, S.L. & Smith, A.P. (2020). Factors underpinning unsafe driving: A systematic literature review of car drivers. In: Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, vol. 72, p. 184-210.

[44]. Goldenbeld, C. & Schagen, I. van (2016). Personal Factors – Sensation Seeking. European Road Safety Decision Support System, developed by the H2020 project SafetyCube. Geraadpleegd 18-09-2018 op www.roadsafety-dss.eu.

[45]. Dahlen, E.R., Edwards, B.D., Tubré, T., Zyphur, M.J., et al. (2012). Taking a look behind the wheel: An investigation into the personality predictors of aggressive driving. In: Accident Analysis & Prevention, vol. 45, p. 1-9.

[46]. Goldenbeld, C., Torfs, K., Vlakveld, W. & Houwing, S. (2020). Impaired driving due to alcohol or drugs. International differences and determinants based on E-Survey of Road Users' Attitudes first-wave results in 32 countries. In: IATSS Research.

[47]. Goldenbeld, C., Blom, M. & Houwing, S. (2016). Zware alcoholovertreders in het verkeer. Omvang van het probleem en kenmerken van de overtreders. R-2016-12. SWOV, Den Haag.

[48]. Martí-Belda Bertolín, A., Pastor Soriano, J.C., Montoro González, L., Bosó Seguí, P., et al. (2019). Persistent traffic offenders. Alcohol consumption and personality as predictors of driving disqualification. In: The European Journal of Psychology Applied to Legal Context, 2019, vol. 11, nr. 2, p. 81-92.

[49]. Blom, M., Boschman, S.E. & Weijters, G. (2022). Differentiële effectiviteit maatregelen alcohol en verkeer. Cahier 2022-7. Wetenschappelijk Onderzoek- en documentatie Centrum WODC, Den Haag.

[50]. Blom, M., Blokdijk, D. & Weijters, G. (2017). Recidive na een educatieve maatregel voor verkeersovertreders of tijdens een Alcoholslotprogramma. Cahier 2017-15. Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum WODC, Den Haag.

[51]. Blom, M., Blokdijk, D. & Weijters, G. (2019). Recidive na maatregelen rijvaardigheid en geschiktheid. Cahier 2019-20. Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum WODC, Den Haag.

[52]. SUPREME (2007). Thematic report: Rehabilitation and diagnostics. Directorate-General for Transport and Energy (TREN), European Commission, Brussels.

[53]. Bjerre, B. & Thorsson, U. (2008). Is an alcohol ignition interlock programme a useful tool for changing the alcohol and driving habits of drink-drivers? In: Accident Analysis & Prevention, vol. 40, nr. 1, p. 267-273.

[54]. Gustafsson, S. & Forsman, A. (2016). Utvärdering av alkolås efter rattfylleri: enkätstudie [Evaluation of a Swedish alcohol interlock program for drink driving offenders: questionnaire study]. VTI-code: 35-2016; summary in English. VTI, Linköping.

[55]. Castillo-Manzano, J.I. & Castro-Nuño, M. (2012). Driving licenses based on points systems: Efficient road safety strategy or latest fashion in global transport policy? A worldwide meta-analysis. In: Transport Policy, vol. 21, p. 191-201.

[56]. Hoekstra, A.T.G., Eenink, R.G. & Goldenbeld, C. (2017). Progressief boetestelsel en verkeersveiligheid. Geschatte veiligheidseffecten van hogere boetes bij herhaalde snelheidsovertredingen. R-2017-3. SWOV, Den Haag.

[57]. Bolderdijk, J.W., Knockaert, J., Steg, E.M. & Verhoef, E.T. (2011). Effects of Pay-As-You-Drive vehicle insurance on young drivers’ speed choice: Results of a Dutch field experiment. In: Accident Analysis & Prevention, vol. 43, nr. 3, p. 1181-1186.

[58]. Dijksterhuis, C., Lewis-Evans, B., Jelijs, B., Waard, D. de, et al. (2015). The impact of immediate or delayed feedback on driving behaviour in a simulated Pay-As-You-Drive system. In: Accident Analysis & Prevention, vol. 75, p. 93-104.

[59]. Vlakveld, W. (2018). Notitie Monitor- en Feedbacksystemen. Literatuurstudie naar de effecten van monitor- en feedbacksystemen op het rijgedrag. R-2018-26. SWOV, Den Haag.

[60]. Neighbors, C., Vietor, N.A. & Knee, C.R. (2002). A motivational model of driving anger and aggression. In: Personality and Social Psychology Bulletin, vol. 28, nr. 3, p. 324-335.

[61]. Gemeente Amsterdam (2018). Verkeersbesluit Snorfiets naar de rijbaan met helmplicht te Amsterdam. In: Staatscourant van het Koninkrijk der Nederlanden, vol. Staatscourant 2018, 71559.

[62]. Stanojević, P., Sullman, M.J.M., Jovanović, D. & Stanojević, D. (2018). The impact of police presence on angry and aggressive driving. In: Accident Analysis & Prevention, vol. 110, p. 93-100.

[63]. Hoekstra, A.T.G. (te verschijnen). De effectiviteit van maatregelen op verkeersrecidive. R-2020-9. SWOV, Den Haag.

[64]. Kuiken, M., Barten, M. & Fokkema, J. (2009). Aanpak van notoire Verkeersovertreders. Een verkenning. Directoraat-Generaal Rijkswaterstaat, Dienst Verkeer en Scheepvaart DVS, Delft.

Onderdeel van factsheet

Riskant verkeersgedrag, verkeersagressie en veelplegers

Riskant verkeersgedrag is gedrag dat de verkeersveiligheid negatief beïnvloedt, zoals rijden onder invloed van alcohol, drugs of geneesmiddelen, Meer

Deze factsheet gebruiken?