Ongeveer de helft van alle dodelijke verkeersongelukken in Nederland vindt plaats op niet-snelwegen buiten de bebouwde kom. Het gaat daarbij niet uitsluitend om provinciale wegen, maar in het kader van het ‘Decade of Action voor Verkeersveiligheid’ is de aanpak vooral gericht op een betrekkelijk klein wegennet met nog geen 8.000 kilometer aan provinciale hoofdwegen buiten de grote steden. Hier valt 22% van het landelijk totaal aan verkeersslachtoffers. De aantallen dodelijke slachtoffers en zwaar gewonden liggen op deze wegen vijf keer zo hoog als op de Nederlandse snelwegen. Aangenomen wordt dat de kosten van de ongevallen die plaatsvinden binnen dit kleine wegennet neerkomen op circa 0,5% van ons BBP. Dit vraagt om adequate maatregelen. De meeste provinciale hoofdwegen scoren slechts ‘twee sterren’. Enkele wegvakken scoren slechts ‘één ster’. Hoewel deze wegen over het algemeen goed beheerd en onderhouden worden door de provinciale overheden, is het ontwerp vaak niet geoptimaliseerd om dagelijks aanzienlijke verkeersstromen veilig in goede banen te leiden. Net als in andere landen is het bestaande wegprofiel van eenbaanswegen dringend toe aan nieuwe, innovatieve, praktische en betaalbare oplossingen. De uitdaging is om provinciale wegen op te waarderen naar ‘drie sterren’. Dit is ambitieus en kan nooit van de ene op de andere dag worden gerealiseerd. Het doel van de ‘Decade of Action voor Verkeersveiligheid’ is echter om ervoor te zorgen dat er plannen worden opgesteld en uitgevoerd teneinde de doelstellingen voor 2020 te kunnen realiseren. (Author/publisher)
Abstract