Door toenemende individualisering, wijzigende bestedingspatronen en bevolkingsgroei zal de (auto)mobiliteit de komende jaren nog meer toenemen. In stedelijk gebied dient de overheid als gevolg daarvan sterk regulerend op te treden als hoeder van het algemeen belang. Omdat het tevens de intentie is van de overheid om de keuzevrijheid zoveel mogelijk in stand te houden, dient in stedelijk gebied een integraal beleid gevoerd te worden met het openbaar vervoer als drager van de mobiliteit. Openbaar vervoer vervult momenteel vooral de rol van ‘alleen als het niet anders kan.’ In dit paper wordt op basis van relevant onderzoek aangetoond dat door het centraal stellen van OV in de stad en tegelijk het autogebruik hier te ontmoedigen een context ontstaat waarin het OV een reële eerste keuze wordt. Diverse aspecten komen hierbij aan de orde variërend van maatschappelijke trends, individueel keuzegedrag, ruimtelijke ontwikkeling tot de kosten van vervoer. Dit alles dient op elkaar te worden afgestemd, waarbij transparantie en eenduidigheid voorop dienen te gaan. Net als vroeger het geval was, dient het verschil in lusten en lasten van het vertoeven in de stad in vergelijking tot het buitenstedelijk gebied voor zichzelf te spreken. (Author/publisher)
Abstract