In Provinciale en Regionale Verkeers- en Vervoersplannen (PVVP's en RVVP's) wordt onder andere het verkeersveiligheidsbeleid van provincies en kaderwetgebieden vastgelegd. In dit onderzoek is bekeken welke factoren in de besluitvorming zorgen voor een slagvaardig verkeersveiligheidsbeleid. Onder een slagvaardig beleid wordt een beleid verstaan dat effectief is, efficiënt én ambitieus. Van zes provincies en kaderwetgebieden (Friesland, Flevoland, Noord-Holland, Limburg, Knooppunt Arnhem-Nijmegen en Regio Twente) zijn de PVVP's en RVVP’s bekeken. Eerst is onderzocht in welke plannen een effectief, efficiënt en ambitieus verkeersveiligheidsbeleid wordt gepresenteerd. De PVVP's en RVVP’s zijn daarbij onderling vergeleken, alsmede met de NVVP-doelstelling voor doden en gewonden uit het Kabinetsstandpunt van mei 2001. Flevoland, het Knooppunt Arnhem-Nijmegen en de Regio Twente bleken beter te scoren op slagvaardigheid van hun beleid dan Friesland, Limburg en Noord-Holland. Op basis van eerder, vergelijkbaar onderzoek naar de casus Besluitvorming over veiligheid in het Nationaal Verkeers- en Vervoersplan is in de huidige studie afgeleid welke condities bij de besluitvorming van invloed lijken te zijn op de slagvaardigheid van het beleid. In totaal zijn 27 condities geformuleerd. Vervolgens is nagegaan in hoeverre deze condities aanwezig waren bij de besluitvorming voor de zes provinciale en regionale plannen. Op deze manier is gekeken welke van de condities de (grote of minder grote) slagvaardigheid van de zes plannen het beste voorspelden. Vier factoren blijken belangrijk te zijn voor het bereiken van een slagvaardig verkeersveiligheidsbeleid. Dat zijn 1) de deelname van veel betrokken partijen bij de besluitvorming, 2) het vroegtijdig onderhandelen met tegenstanders van verkeersveiligheidsmaatregelen, 3) het actief betrekken van een platform voor verkeersveiligheidsbelangen, zoals het ROV, bij de besluitvorming en 4) het uit handen geven van de organisatie van de besluitvorming aan derden.
Road Safety decision-making in Provincial and Regional Traffic and Transport Plans; Report within the 'Decision-making in the Dutch National Traffic and Transport Plan’ In Provincial and Regional Traffic and Transport Plans (PTTPs and RTTPs), the road safety policy of provinces and Framework Act areas (among other matters) is established. This study examines which factors ensure a decisive road safety policy. With decisive policy is meant that it is effective and efficient, as well as ambitious. The PTTPs and RTTPs of four provinces and two Framework Act areas were examined. These were (the provinces) of Friesland, Flevoland, Noord-Holland, and Limburg, and the Framework Act areas of the Arnhem-Nijmegen Intersection and Twente. First of all, a study was made of those plans in which an effective, efficient, and ambitious road safety policy was presented. The PTTPs and RTTPs were compared with each other, as well as with the NTTP targets for deaths and injured as was laid down by the Cabinet in May 2001. As far as the decisiveness of their policies was concerned; Flevoland, the Arnhem-Nijmegen Intersection, and Twente seemed to score better than Friesland, Limburg, and Noord-Holland. Based on previous comparable research in the report Road Safety Decision-making in theDutch National Traffic and Transport Plan, the current study derived those conditions that seem to influence the decisiveness of the policy. A total of 27 conditions were formulated. Next, the extent to which these conditions were present in the decision-making for these six plans was examined. In this way it was examined which of these conditions best predicts the extent of the decisiveness of the six plans. Four factors appear to be important for achieving a decisive road safety policy. These are 1) participation in the decision-making by many involved parties, 2) early negotiation with opponents of road safety measures, 3) active involvement in the decision-making of support for road safety interests, such as the Provincial Road Safety Board, and 4) delegation to an outsider of the organization of the decision-making.
