De verkeersonveiligheid in Nederland, uitgedrukt in het aantal verkeersdoden, kent een markant historisch verloop. Rond 1950 vielen er in ons land ca. 1000 verkeersdoden per jaar. Daarna steeg dit aantal, net als de automobiliteit, exponentieel. Rond 1972 was het aantal verkeersdoden bijna 3500. Daarna was er een periode van afname tot een niveau van circa 650 in 2012. Die afname kende overigens een ongelijkmatig verloop. Zelfs met enkele jaren waarin sprake was van een forse stijging ten opzichte van het jaar ervoor. Ook veel andere geïndustrialiseerde landen kenden dit patroon van een toename van het aantal verkeersdoden tussen 1950 en 1972 en een grillig verlopende afname daarna. In zijn proefschrift (“Road Safety in bits and pieces, For a better understanding of the development of the number of road fatalities”) is Henk Stipdonk (afdelingshoofd van het planbureau van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV)), nagegaan hoe de hierboven globaal beschreven ontwikkeling van het aantal verkeersslachtoffers kan worden gerelateerd aan factoren zoals de hoeveelheid verkeer, verkeersveiligheidsmaatregelen, enzovoort. Inzicht in deze relaties maakt het mogelijk om het beleid zowel ex-post als ex-ante te evalueren. (Author/publisher)
Abstract