Het is zinvol bestuurswetgeving als een aparte juridische categorie aan te merken met eigen kernmerken en eigenschappen. Bestuurswetgeving is echter behalve een belangrijk juridisch fenomeen ook een veelkoppig monster. Dat nodigt uit te bezien wanneer het zinvol is alternatieven voor bestuurswetgeving aan te wenden. Begin jaren negentig van de vorige eeuw is in de bekende nota Zicht op wetgeving bepleit in het wetgevingsbeleid uitdrukkelijker de alternatieven voor wetgeving in ogenschouw te nemen. Daar is nog niet zo heel veel van terechtgekomen. Het zou om meer dan één reden goed zijn als het kabinet-Balkenende IV deze draad weer zou oppakken. Als aanzet daarvoor worden in deze bijdrage drie soorten alternatieven verkend. (Author/publisher)
Abstract