Bezuinigingen zorgen voor steeds minder publieke middelen om onrendabele openbaar vervoerlijnen overeind te houden. Het schrappen van deze lijnen betekent dat reizigers te maken krijgen met een schraler vervoersaanbod. In dergelijke ‘dunne’ gebieden ontplooien burgers steeds vaker eigen initiatieven om mensen te ondersteunen in hun vervoersvraag. Vanuit sociale betrokkenheid wordt kleinschalig maatwerk georganiseerd dat beter aansluit bij de vervoersvraag dan een overheid zou kunnen. Binnen het collectief vervoer zou de overheid zich veel meer moeten bezighouden met de vraag hoe zij de 'kracht van burgers' kan mobiliseren en ondersteunen, in plaats van alles alleen te willen doen. Dit vraagt wel om een andere manier van denken en doen. XTNT heeft hiervoor een aantal handvatten en gaat graag de discussie aan over hoe de overheid hier op in kan spelen. (Author/publisher)
Abstract