De provincie Utrecht heeft recent een nieuw verkeers- en vervoersplan vastgesteld. Het Strategisch Mobiliteitsplan Provincie Utrecht (SMPU) bevat een concrete uitwerking van de doelen die men in het jaar 2015 gerealiseerd wil hebben. In het SMPU wordt de nadruk op een netwerkvisie gelegd, waarbij het realiseren van een doeltreffend verkeers- en vervoerssysteem, dat tegemoet komt aan de behoefte van de maatschappij, centraal staat. Men wil daarbij ook de negatieve effecten voor mensen, natuur en milieu verminderen. Er bestaat geen vaste methode om de gevolgen van het beleid te voorspellen. Het doel van dit onderzoek is daarom een beschrijving van een methode om een tactische uitwerking van het beleid op het gebied van verkeersafwikkeling en verkeersveiligheid te maken. Het is belangrijk dat deze methode aansluit bij de bestaande mogelijkheden van de provincie. Het tweede doel is om de gevolgen van het beleid in beeld te brengen en een eerste aanzet te geven voor oplossingsrichtingen. Het Verkeersmodel Regio Utrecht speelt daar een belangrijke rol in. Met behulp van het model in OmniTrans kan een inschatting worden gemaakt van toekomstige verkeersstromen. Om de beleidseffecten in beeld te krijgen worden aanpassingen aan de wegtypen en de weerstandsfuncties in het model gedaan. Hiermee kunnen de effecten nog niet direct met de beleidsdoelstellingen worden vergeleken. De output uit OmniTrans wordt namelijk gevormd door IC-verhoudingen en letselongevallen, die op basis van risicocijfers en verkeersprestatie kunnen worden berekend. In de doelstellingen van het SMPU wordt over het realiseren van trajectsnelheden en verminderen van het aantal doden en ziekenhuisgewonden gesproken. Wel kunnen de beleidseffecten in beeld worden gebracht. Om ervoor te zorgen dat iedereen de voor hem bestemde voorkeursroute volgens het beleid kan volgen zijn enorme investeringen in de uitbreiding van het wegennet noodzakelijk, voornamelijk op het niveau van stroomwegen en gedeeltelijk op gebiedsontsluitingwegen. De problemen in de doorstroming kunnen voor een deel worden voorkomen door ontlasting van de stroomwegen en benutting van het onderliggend wegennet, maar dit heeft een negatief effect op de verkeersveiligheid. Welke variant ook wordt gekozen, de druk op gebiedsontsluitende wegen zal toenemen, hetzij om relatief onveilige wegen te ontlasten, hetzij om het tekort aan capaciteit op stroomwegen op te vangen. Dat betekent dat vooral geïnvesteerd zal moeten worden in de capaciteit van deze wegen. (Author/publisher)
Abstract