In de huidige aanpak van permanente verkeerseducatie ligt de focus op het bewust maken van de risico’s voor alle deelnemers in het verkeer. Hierbij wordt vaak het rijtje kennis — houding — gedrag als mechanisme voor gedragsverandering aangehouden. Uit onderzoek blijkt echter dat gedragsbeïnvloeding in de meeste gevallen niet via deze bewuste route verloopt maar dat het eerder het gedrag is dat de houding beïnvloedt. Naar schatting verloopt 95% van ons dagelijkse gedrag via het onbewuste. Hiermee heeft verkeerseducatie via het onbewuste een grotere kans van slagen voor een duurzame gedragsverandering. (Author/publisher)
Abstract