Om het verkeer in goede banen te leiden wordt steeds meer gebruik gemaakt van Dynamisch Verkeersmanagement (DVM) waarbij het goed informeren en sturen van verkeersstromen moet leiden tot een betere doorstroming van het verkeer in het netwerk. De maatregelen die ingezet worden bij DVM zijn in de vaak gebaseerd op techniek en systemen. Dynamische Route Informatie Panelen (DRIP’s), Verkeersregelinstallaties (VRI’s) en centrale management systemen zijn hier goede voorbeelden van. In Nederland zijn de afgelopen jaren veel DVM maatregelen gerealiseerd. De daarvoor benodigde systemen zijn gekoppeld aan centrales en de centrales wisselen onderling informatie uit en sturen de systemen aan. Dit levert een uitgebreid computer netwerk op met aan elkaar gekoppelde systemen. Daarbij is het een ontwikkeling dat de complexiteit van de systemen en netwerken toeneemt. We willen steeds meer. Verder lijken de technische mogelijkheden soms eindeloos en zijn keuzes soms lastig te maken. De vraag hierbij is steeds: Hoe kom je tot een goed werkend, bruikbaar en betrouwbaar systeem waarmee de DVM doelstellingen optimaal kunnen worden bereikt? Na de afgelopen jaren veel systemen gerealiseerd te hebben had de gemeente Amsterdam er behoefte aan om eens stil te staan bij deze vraag. Welke ambities hebben we, welke systemen hebben we gerealiseerd en welke lessen kunnen we hieruit trekken? Een en ander heeft geleid tot een ontwikkelingplan voor de komende jaren. (Author/publisher)
Abstract