Het Nederlandse verkeersveiligheidsbeleid is in het verleden zeer succesvol geweest op basis van geregistreerde ongevalgegevens. Analyse van cijfers over onder andere het aantal verkeersongevallen, de ongevallocatie, de betrokken personen en de letselernst heeft bijgedragen aan de daling van het aantal verkeersslachtoffers ondanks een forse toename van de totale mobiliteit op het Nederlandse wegennet. Binnen de analyse van ongevalgegevens ontstaat een groeiende kwaliteitswens als gevolg van dalende slachtofferaantallen en een verminderde registratiegraad. Onder druk van deze toenemende kwaliteitwens is voortzetting, laat staan uitbreiding, van het verkeersveiligheidsbeleid steeds moeilijker te realiseren. Dit terwijl medische kosten als gevolg van letsel en filekosten door verkeersongevallen steeds verder stijgen. Om het aantal verkeersslachtoffers in Nederland nog verder terug te dringen op basis van historische ongevalgegevens en de kosten als gevolg van verkeersongevallen binnen de perken te houden kan mogelijk een bijdrage van nieuwe opkomende voertuigtechnologieën worden verwacht. E-call is van deze innovatieve voertuigtechnologieën de eerste die verplicht dient te worden ingebouwd in nieuwe voertuigen, vanaf het najaar van 2010. Dit systeem heeft de functionaliteit om bij te dragen aan een snellere hulpverlening bij een ernstig ongeval en kan mogelijk een rol spelen bij een vernieuwde opzet van de ongevalregistratie om het Nederlandse verkeersveiligheidsbe leid succesvol voort te zetten. In het kader van de voorzetting en uitbreiding van het verkeersveiligheidsbeleid heeft de Dienst Verkeer en Scheepvaart (DVS) aan VIA gevraagd een indicatie te geven van de (on)mogelijkheden van nieuwe voertuigtechnologieën, met name e-call, om bij te dragen aan de optimalisatie van de ongevalregistratie en de te verwachten vermindering van het aantal slachtoffers in het verkeer. (Author/publisher)
Abstract