De hoofdvragen uit dit onderzoek zijn: 1. Welke samenhang treffen we aan tussen het fietsaandeel en de verkeersveiligheid én wat zijn de veiligheidsgevolgen van een overstap van de auto naar de fiets ? 2. Zijn er condities of omstandigheden aan te wijzen waarvoor de samenhang tussen het fietsaandeel en de verkeersveiligheid verschilt ? 3. Welke aanbevelingen volgen uit de beantwoording van de vraagstelling ter sti mulering van 'veilig' fietsbeleid ? Het onderzoek bevat de volgende onderdelen: een literatuurstudie, interviews met experts en cijfermatige analyses van databestanden met gegevens over mobiliteit, slachtoffers en condities. De eerste analyses zijn getoetst in een expertmeeting. De vergelijking van veiligheidsrisico's voor fietsers en automobilisten speelt een centrale rol in dit onderzoek. Een belangrijke bevinding uit de literatuurstudie (hoofdstuk 2) en de interviews (hoofdstuk 3) is, dat er allerlei haken en ogen zitten aan het vergelijken van risicocijfers voor automobilisten en fietsers. Een flink deel van de autokilometers betreft bijvoorbeeld lange afstandverplaatsingen over relatief veilige autowegen. Die verplaatsingen zullen niet per fiets gemaakt worden. Daarnaast moet voor een goede vergelijking (gedrag en hulpmiddelen) tussen vervoerswijzen niet alleen gekeken worden naar de risico's voor de gebruikers zelf, maar ook naar de risico's voor andere verkeersdeelnemers (gevaarzetting). Tot slot moet rekening gehouden worden met de grote verschillen tussen leeftijdscategorieën. Op basis van de literatuurstudie en interviews is in hoofdstuk 4 een conceptueel kader ontwikkeld met de verschillende factoren die van invloed zijn op de veiligheid van fietsers en de onderlinge verbanden tussen deze factoren. Dit dient als basis voor de cijfermatige analyses in de daarop volgende hoofdstukken. In hoofdstuk 5 worden risicomaten berekend voor fietsers en automobilisten die zo goed mogelijk tegemoetkomen aan eerder genoemde bezwaren. Ten eerste worden de risico's van auto- en fietskilometers binnen de bebouwde kom berekend. Vervolgens is niet alleen gekeken naar de kans dat een fietser of automobilist zelf gewond raakt (hier slachtofferrisico genoemd), maar ook naar de kans dat een tegenpartij gewond raakt. Dit wordt in deze studie het tegenpartijrisico genoemd. Het tegenpartijrisico laat zien hoe gevaarlijk een voertuig is voor andere verkeersdeelnemers. Optelling van het slachtoffer- en tegenpartijrisico geeft een totaalbeeld van de risico's van fiets- en autokilometers. Hier 'totaalrisico' genoemd. In hoofdstuk 6 worden de verschillen tussen Nederlandse gemeenten geanalyseerd. Niet alleen het fietsgebruik in Nederlandse gemeenten verschilt sterk, ook de verschillen in veiligheid voor fietsers zijn groot. In dit hoofdstuk worden statistische verbanden gezocht tussen modal split, veiligheid, infrastructuur- en andere kenmerken. In hoofdstuk 7 wordt met een nadere analyse van fietsplaatsingen in zes gemeenten geprobeerd meer zicht te krijgen op de relatie tussen infrastructuur en de veiligheid van fietsers. De conclusies van de verschillende onderdelen van het onderzoek worden in deze samenvatting geïntegreerd per vraag behandeld. Daarbij wordt steeds verwezen naar de paragrafen waarin deze conclusies getrokken worden. (Author/publisher)
Abstract