Uit diverse onderzoeken is gebleken dat het voor de weggebruiker in Nederland niet altijd even duidelijk is op wat voor categorie weg hij rijdt en welk bijbehorend (snelheids)gedrag daar van hem wordt verwacht. Een van de maatregelen uit het Startprogramma Duurzaam Veilig die hier aan tegemoet komt, is het categoriseren van wegen en het per categorie weg opstellen van unieke kenmerken. Nagenoeg alle wegbeheerders hebben inmiddels het bij hun in beheer zijnde wegennet gecategoriseerd volgens de Duurzaam Veilig wegcategorisering. Door de Nationale Mobiliteitsraad zijn in 2003 per categorie een beperkt aantal Essentiële Herkenbaarheids Kenmerken (EHK) vastgesteld. Uit onderzoek onder weggebruikers is gebleken dat een anti-stroommarkering (een extra markering toegevoegd aan de dubbele asstreep) en kantmarkering goed werken bij het verduidelijken van het onderscheid tussen wegcategorieën. Markering is dan ook het dominante onderscheidende herkenbaarheidkenmerk geworden. Andere aspecten die voor de herkenbaarheid, maar vooral ook voor de veiligheid van belang zijn, worden daar waar mogelijk door wegbeheerders gerealiseerd. Voorbeelden hiervan zijn fietsvoorzieningen, fysieke rijrichtingscheiding en per wegcategorie vereiste kruispuntvormen. De verwachting is dat door een betere herkenbaarheid van wegen het aantal ongevallen zal afnemen. De invoering van de EHK zal om financiële redenen zoveel mogelijk plaatsvinden in het kader van beheer en onderhoud. Anno 2005 zijn er al verschillende wegen volgens de EHK ingericht. Binnen 15 jaar dienen alle Nederlandse wegen volgens de EHK-richtlijnen te zijn ingericht. (Author/publisher)
Abstract