Abstract
Evaluatie van mobiliteitsmanagement projecten gebeurt altijd achteraf. Daardoor is bijsturing niet mogelijk en is het moeilijk informatie te achterhalen over de beginperiode van een project. Een uit Zweden overgewaaide methode, Sumo, richt zich erop om projecten van verschillende aard met elkaar te kunnen vergelijken. De kracht van de methode is dat voor de inzet van een maatregel een bepaling van het verwachte effect nodig is, inclusief een inschatting van de benodigde inspanning. Daardoor wordt er beter nagedacht over haalbaarheid van in te zetten methoden en is er nog ruimte voor verandering van plannen. De kwaliteit van het project gaar omhoog. (Author/publisher)