Met de Staten-Generaal van de Verkeersveiligheid werd op de noodzaak gewezen om over betrouwbare, volledige en performante verkeersveiligheidsgegevens te beschikken. De politiediensten liggen in dit verband aan de basis van cruciale informatie, met name de verkeersongevallen en de gegevens met betrekking tot handhaving. In opdracht van het Federaal Wetenschapsbeleid ging op 01 januari 2002 het AGORA-subproject “Exploitatie van gegevens inzake verkeersveiligheid” van start in het kader van de Agora-opdracht. Dit werd uitgevoerd in een samenwerkingsverband tussen het Belgisch Instituut voor de Verkeersveiligheid (BIVV), de Provinciale Hogeschool Limburg (PHL) en het Limburgs Universitair Centrum (LUC). Het BIVV is tevens coördinator van het project. De projectverantwoordelijke is de Directie van de Nationale Gegevensbank van de Federale Politie (DSB). Het onderzoeksproject bestaat uit twee fasen: 1) De eerste fase omvat de verkenning van de huidige registratiesystemen en -stromen in België en in internationale context. Daarnaast worden de Europese en internationale standaardiseringsinitiatieven in kaart gebracht en aansluitend wordt een behoeftenanalyse uitgevoerd bij de relevante betrokken sectoren – politie, overheid, wegbeheer, onderzoek, verenigingen – op basis van enquêtes en groepsdiscussies. (jan.-dec. 2002). 2) In de tweede fase van het onderzoek worden de behoeften vertaald naar een IT-formaat, waarbij de verschillende entiteiten alsook de onderlinge relaties weergegeven worden in E/Rdiagramma en dataflows. De behoeften zullen geïntegreerd worden in de lopende ontwikkelingen bij de politie, FEEDIS (Feeding Information System) en ISLP (Integrated System for the Local Police), waarbij de éénmalige of automatische vatting centraal staat. Het project richt zich op twee soorten gegevens betreffende het wegverkeer. Enerzijds de gegevens betreffende de verkeersongevallen met doden en/of gewonden, anderzijds, de gegevens betreffende de politieactiviteiten op het gebied van wegverkeer en de inbreukgegevens, de handhavingsgegevens. De gegevensverzameling inzake handhaving is tot op heden onvolledig, verouderd en beperkt tot de federale politie. Het betreft onder meer het aantal en de aard van de verkeersinbreuken die door de politiediensten worden vastgesteld via de onmiddellijke inningen en de processen-verbaal. Met de politieactiviteiten worden gegevens inzake de inspanningen van de politiediensten m.b.t. verkeerstoezicht bedoeld en in het bijzonder de inzet aan personeel, tijd en middelen. Verkeershandhaving is een noodzakelijk element van een verkeersveiligheidsbeleid. Ten einde een maximaal effect inzake gedragsbeïnvloeding te bereiken, is het belangrijk om een beleidsstrategie te ontwikkelen op lange en op korte termijn. Een dergelijke strategie is gebaseerd op beleidskeuzes die op hun beurt een prioriteitenstelling inhouden. Daarvoor dient men zich te kunnen baseren op een volledige en betrouwbare gegevensdatabank inzake verkeershandhaving. Handhavingsstatistieken moeten toelaten de problemen te analyseren alsook de frequenties naar tijd in plaats te detecteren. Op die manier kan men de beschikbare capaciteit aan middelen en mankracht zo efficiënt mogelijk inzetten met een zo groot mogelijk resultaat inzake de verwachte effecten. Dit veronderstelt onder meer dat men de effecten van de genomen maatregelen kan inschatten. In het kader van de veiligheidsplannen is dit van groot belang. Ook hiervoor moet men zich kunnen baseren op (statistische) evaluaties van reeds gerealiseerde maatregelen. Evaluatie wordt dankzij deze statistieken ook op beleidsniveau mogelijk. Zo zal men de handhaafbaarheid van nieuwe reglementeringen kunnen onderzoeken of kan men de toepassing van nieuwe reglementeringen of wetswijzigingen evalueren. Ook algemeen wetenschappelijk onderzoek naar de effecten van verkeershandhaving op de verkeersveiligheid in België zal mogelijk worden. Een verkeersdatabank inzake handhaving laat tenslotte tevens toe internationale vergelijkingen te maken en de haalbaarheid van aanbevelingen te onderzoeken. De eerste fase van het onderzoek werd in december 2002 afgerond. Als eindproduct van de behoeftenanalyse werden twee codeboeken (verkeersongevallen, handhaving) van te registreren variabelen voorgesteld. Deze werden bekomen na screening van de behoeften bij de eindgebruikers op basis van enquêtes en groepsgesprekken. (Author/publisher)
Abstract