Een van de Duurzaam Veilig-principes is om wegen zodanig herkenbaar te maken dat zij min of meer als vanzelf het gewenste weggedrag oproepen of voor de weggebruiker duidelijk maken welk weggedrag gewenst en/of toegestaan is. Hierdoor zou het weggedrag homogener en voorspelbaarder worden, zou de kans op fouten verminderen en daarmee ook de kans op ongevallen afnemen. Sinds enige tijd worden wegen voorzien van zogeheten 'essentiële herkenbaarheidskenmerken' (EHK): combinaties van typen kantmarkering en rijrichtingscheiding per wegcategorie. Hieruit zouden weggebruikers moeten kunnen afleiden op wat voor weg zij rijden en welk gedrag en welk type weggebruikers daarbij horen. Echter, binnen de wegcategorieën is ook met deze EHK nog veel variatie in ontwerp mogelijk. Uit theoretische analyses blijkt dat het voor de herkenbaarheid niet alleen van belang is om voldoende onderscheid tussen verschillende wegcategorieën aan te brengen, maar vooral ook voldoende gelijkenis tussen wegen binnen een categorie (uniformiteit). We noemen dit in het vervolg de theoretische herkenbaarheidsvoorwaarden. In dit experiment is onderzocht of een herkenbaarder wegontwerp leidt tot homogener en gewenster rijgedrag, en of het beter de juiste verwachtingen oproept. De studie richt zich met name op gebiedsontsluitingswegen buiten de bebouwde kom, en maakt gebruik van bovengenoemde theoretische herkenbaarheidsvoorwaarden. Ook is nagegaan of het vooraf verschaffen van informatie over de wegen bijdraagt aan de juiste verwachtingen en gedragingen. English title: Recognizable road design and driving behaviour : a driving simulator study of the recognizability of rural distributor roads English summary: One of the principles of Sustainable Safety is that roads should be made so recognizable that they more or less automatically evoke correct road behaviour, or that it is clear to the road user what behaviour is correct and/or permitted. By doing this, road behaviour would become more homogeneous and more predictable, and the probability of errors would decline, thus reducing the risk of crashes. For some time now, roads are being fitted with what are known as Essential Recognizability Characteristics (EHK): these are combinations of types of edge marking and separation of driving directions per road type. Road users should thus be able to deduce on what road type they are driving, which behaviour is expected from them, and which transport modes they can expect. However, within each road type, even with EHK, a wide variety of layouts exists. Theoretical analyses have shown that, to be able to recognize a road type, it is not only important to have sufficient distinction between different road types, but also sufficient similarities between roads of the same type (uniformity). From now on we refer to these as the theoretical preconditions for recognizability. In this experiment we studied whether a more recognizable road layout leads to more homogeneous and more correct driving behaviour, and whether it evokes the correct expectations better. We concentrate on rural distributor roads, and use the above mentioned theoretical preconditions for recognizability. We also studied whether providing information about the roads beforehand contributes to correct expectations and behaviour.
Abstract