Ongevalsletsels (sportblessures, ongevallen, zelfmutilatie, geweld) vormen een omvangrij k probleem voor de volksgezondheid en brengen hoge kosten met zich mee. Informatie over kosten van letsel door ongevallen en kwaliteit van leven van ongevalsslachtoffers is relevant voor het vaststellen van het belang van letselpreventie ten opzichte van andere gezondheidsproblemen en voor het stellen van prioriteiten op het gebied van onderzoek en preventie binnen het probleemveld van de (acute) lichamelijke letsels. Ook kunnen met behulp van deze informatie economische evaluaties van preventiemaatregelen uitgevoerd worden. Informatie over kosten van letsel en kwaliteit van leven van slachtoffers van ongevallen is een belangrij ke aanvulling op de basisinformatie over de incidentie van ongevallen en letsels zoals die momenteel verzameld wordt via diverse registratiesystemen. Eind jaren negentig is Consument en Veiligheid in samenwerking met het Instituut Maatschappelijke Gezondheidszorg (iMGZ) van het Erasmus MC in opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport begonnen met de ontwikkeling van een zorgmodel waarmee de directe medische kosten van letselpatiënten berekend kunnen worden. Later is besloten om het zorgmodel uit te breiden met modellen waarmee arbeidsverzuim en de indirecte kosten van letselpatiënten berekend kunnen worden, het verzuimmodel. Tevens is toen begonnen met het ontwikkelen van een model waarmee kwaliteit van leven (‘ziektelast’) van letselpatiënten na optreden van dit letsel vastgesteld kan worden, het functioneringsmodel. Al deze modellen zijn verenigd in het zogenaamde Letsellastmodel (LLM). In het Letsellastmodel worden de zorgconsumptie, het arbeidsverzuim, de directe medische, de indirecte kosten en het verlies aan kwaliteit van leven geschat van alle op Spoedeisende Hulp-afdelingen (SEH) behandelde letselslachtoffers in Nederland, zoals geregistreerd in het Letsel Informatie Systeem ( LIS). In LIS van Consument en Veiligheid staan slachtoffers geregistreerd die na een ongeval, geweld of zelfmutilatie zijn behandeld op een Spoedeisende Hulp (SEH) afdeling van een selectie van ziekenhuizen in Nederland. Deze ziekenhuizen vormen een representatieve steekproef van ziekenhuizen in Nederland met een continu bezette SEH-afdeling. Dit maakt het mogelijk cijfers op nationaal niveau te berekenen (LIS-factsheet, Consument en Veiligheid). (Author/publisher)
Abstract