De geschiedenis kent verschillende tijdperken in de relatie verkeer en ruimte. We hebben een periode gekend van ‘terugdringing van mobiliteit als hinderlijk bijverschijnsel van ruimtelijke ordening’ (1970-2000). Nu breekt nu een tijd aan van ‘mobiliteit als voorwaarde voor ruimtelijk-economische ontwikkeling’. Dit vraagt om een medesturende rol voor de verkeersplanologie in de ruimtelijke ordening. In tegenstelling tot de ruimtelijke ordeningswereld, heeft de verkeersdiscipline grote moeite om de beschreven paradigmawisseling te volgen. Om de steeds dringender vragen van ruimtelijk ordenaars goed te kunnen beantwoorden, moeten we NU aan de slag! Het voldoet niet meer om een infrastructuurplanning te hanteren die alleen is gericht op het oplossen van knelpunten in verbindingen. Het is nodig om toe te werken naar een nieuwe infrastructuurplanning, waarbij de infrastructuur ten dienste staat van de ruimtelijk-economische ontwikkeling van de regio. Oftewel: wat heeft de regio aan mobiliteitsnetwerken nodig om economisch en sociaal-maatschappelijk vitaal te zijn? De Regionale Netwerkanalyses met bijbehorende inzet van verkeersmodellen heeft de basis gelegd voor een goede dialoog met de ruimtelijke wereld. Dit essay beschrijft wat vanaf hier nodig is om de ruimtelijke discussies goed te kunnen voeden met objectieve infrastructuurinzichten. Dit zal ertoe leiden dat toekomstige ingrepen in het regionale mobiliteitssysteem sterker dan eerder zal worden gedreven door ruimtelijke motieven, zoals versterking van steden of kenniscentra. (Author/publisher)
Abstract