De Maatschappij tot Redding van Drenkelingen ontvangt jaarlijks rapporten over niet-fatale verdrinkingen. De instantie kreeg sinds 2004 tot 2010 de indruk dat er een toename was in de verdrinking in de grote rivieren. De auteurs hebben de incidentie onderzocht en gekeken naar maatregelen ter preventie. Allereerst zijn definities gesteld. Daarna met veel verschillende instanties contact geweest. De gegevens die beschikbaar zijn gesteld zijn vervolgens geanalyseerd op parameters die van te voren waren vastgesteld. Van drie instanties zijn gegevens ontvangen. De SWOV had 518 verdrinkingen geregistreerd waarvan er 7 in de grote rivieren waren (1,4%). De gemiddelde leeftijd was 55,5 jaar en 4/7 slachtoffers waren vrouwen. In de gegevens die ons beschikbaar waren gesteld door het MRD ging in 3.8% over slachtoffers in de grote rivieren (15 personen), de gemiddelde leeftijd van deze groep was 32 jaar en hiervan was 80% man. 9/15 ongevallen had als oorzaak recreatie. De laatste instelling die ons gegevens beschikbaar stelde was de SOAD. Hier ging het in 17 gevallen over verdrinking in de grote rivier (21,3%). De gemiddelde leeftijd van de slachtoffers was 45 jaar, hiervan van 76,5% man. De gemiddelde verdrinking in de periode 2004-2009 is 5 slachtoffers per jaar. Er is in deze periode geen veranderende trend waarneembaar. Grootste risicogroepen zijn de recreatie en verkeersongevallen. De data van de verschillende instanties was verre van compleet wat het moeilijker maakt om de vermoedens van het MRD te bevestigen. De verdrinking in de grote rivieren lijkt niet toe te nemen. Grootst risico is er voor de recreanten. Ons advies is dan ook om de recreatie rondom grote rivieren niet de bevorderen door middel van grasveldjes. Ook stimulatie vanuit de overheid voor het behalen van zwemdiploma’s kan de zelfredzaamheid verhogen en zo het aantal slachtoffers verder terugdringen. Ook sturen wij aan tot het oprichten van een landelijke database om verdrinking in de toekomst te monitoren. (Author/publisher)
Abstract