Multiple Sclerose (MS) is een chronische ontstekingsziekte van het centrale zenuwstelsel. Elke patiënt ervaart een andere combinatie van symptomen, die echter allen van belang zijn tijdens de rijtaak. MS is een progressief degeneratieve aandoening. Door het sluimerende verloop van de ziekte is er een ruime schemerzone waarbij de patiënt nog actief aan het verkeer deelneemt zonder dat overleg gepleegd wordt of dit nog veilig is. Een uiteenlopend ziektebeeld met een onvoorspelbaar karakter maakt het onmogelijk om actuele rijvaardigheden of het verdere verloop ervan collectief te waarderen, waardoor zelfinschatting des te belangrijker wordt. Tijdens het rijden moet een bestuurder een inschatting maken van de relatie tussen het voertuig, de constant veranderende verkeersomgeving en zijn eigen vaardigheden om verkeersveilige beslissingen te kunnen nemen. Dit vergt visuele, perceptuele, motorische en cognitieve vaardigheden waar al dan niet simultaan een beroep op moet worden gedaan voor het bijhouden van aandacht, het verwerken van informatie en het tijdig reageren. Zelfinschatting is een belangrijke troef om de eigen verkeersveiligheid en die van de verkeersomgeving niet in gevaar te brengen, maar is door de zeer geleidelijke achteruitgang van de patiënt niet evident. Het doel van het onderzoek is om na te gaan in hoeverre Multiple Sclerose-patiënten hun rijvaardigheden juist kunnen inschatten. De correctheid van de subjectieve zelfinschatting wordt nagegaan door de antwoorden van de vragenlijst te vergelijken met een objectieve maatstaf onder de vorm van een rijsimulatortest. (Author/publisher)
Abstract