De laatste jaren zijn ze een steeds bekender beeld op de Nederlandse wegen: de Langere en Zwaardere Vrachtautocombinaties (LZV’s). Dit zijn vrachtautocombinaties met een lengte tot 25,25 meter en een maximaal totaalgewicht van 60 ton. Ter vergelijking: voor reguliere vrachtautocombinaties is de grens gesteld op 18,75 meter en 50 ton. Met twee LZV’s kan wat volume betreft de lading vervoerd worden van drie reguliere vrachtautocombinaties. Dit levert voordelen op voor de doorstroming, de transportkosten en het milieu. LZV’s worden vooral ingezet op drukke transportroutes over langere afstanden. Van 2001 tot en met 2012 hebben er in verschillende proeffases LZV’s op de Nederlandse wegen gereden en is een netwerk van wegen ontstaan waarop LZV’s mogen rijden. Tijdens de verschillende proeffases is onderzoek gedaan naar de gevolgen van de inzet van LZV’s voor de concurrentiepositie van de binnenvaart en het spoorvervoer, de economische effecten, de invloed op de verkeersveiligheid, de milieu- en geluidseffecten en de effecten op de infrastructuur. Op geen van deze onderwerpen heeft de LZV een negatief effect. Per 1 januari 2013 is de laatste proeffase geëindigd en is de toelating van LZV’s, onder voorwaarden, structureel geregeld op een netwerk van LZV-wegen. Om op deze wegen met LZV’s te mogen rijden, heeft de transporteur een ontheffing nodig van de RDW. Alle autosnelwegen in Nederland zijn vrijgegeven voor LZV’s. Transporteurs kunnen voor het onderliggend wegennet bij de RDW een aanvraag indienen voor uitbreiding van het LZV-wegennetwerk. Op basis van zo’n verzoek vraagt de RDW verruiming van de autonome beslisruimte aan de wegbeheerder. Door te werken met een systeem van autonome beslisruimte, worden wegbeheerders van het onderliggend wegennet (provincie, gemeente, waterschap) zo min mogelijk geconfronteerd met de vraag of voor bepaalde wegen ontheffing voor LZV's kan worden verleend. Om de wegbeheerder te ondersteunen bij het beoordelen van een aanvraag van de RDW en bij het maken van een keuze of het rijden met LZV’s op de aangevraagde wegen verantwoord is of niet, biedt voorliggende CROW-publicatie ‘LZV’s op het onderliggend wegennet 2013’ een helpende hand. Voorliggende publicatie betreft een herziening van de oorspronkelijke publicatie ‘LZV’s op het onderliggend wegennet’ uit 2009. Net als in de oorspronkelijke uitgave vormen de lijsten met positieve adviezen en attentiepunten voor toelating van LZV’s op het onderliggend wegennet de kern. De lijst met positieve adviezen, waarin het volgens de CROW-werkgroep uit oogpunt van veiligheid en wegontwerp verantwoord is om LZV’s toe te laten, is ten opzichte van de oorspronkelijke uitgave uitgebreid. Dit op basis van opgedane praktijkervaringen met LZV’s in de ervaringsfase en uitgevoerde onderzoeken. De lijst met attentiepunten, verkeerssituaties waar het rijden met LZV’s volgens de CROW-werkgroep niet verantwoord is, is vrijwel ongewijzigd gebleven. De advieslijst is nadrukkelijk een hulpmiddel; verkeersituaties zijn uniek en de wegbeheerder dient de specifieke omstandigheden in de beoordeling mee te nemen en zelf tot een gemotiveerd besluit te komen. De nieuwe uitgave ondersteunt de wegbeheerder om bij de afweging al dan niet beslisruimte aan de RDW te verlenen en daarbij niet alleen aandacht te hebben voor het individuele wegvak maar ook voor het netwerkniveau. Dit moet er toe leiden dat de meest geschikte routes voor LZV’s beschikbaar komen. (Author/publisher)
Abstract