De verkeersveiligheid in Den Haag maakt een gunstige ontwikkeling door. Het aantal verkeersslachtoffers geeft al jaren een dalende tendens te zien. De taakstelling uit het Verkeersveiligheidsplan 2003-2006 voor de vermindering van het aantal slachtoffers is ruimschoots gehaald. Het verkeersveiligheidsbeleid van de afgelopen jaren lijkt zijn vruchten te hebben afgeworpen. Toch is er geen reden om tevreden achterover te leunen of om het ingezette beleid ongewijzigd voort te zetten. De Rekenkamercommissie heeft kritische kanttekeningen geplaatst bij de effectiviteit van het verkeersveiligheidsbeleid van de afgelopen jaren. Het aantal slachtoffers is inmiddels zover teruggelopen dat het steeds meer inspanningen vergt om de dalende trend voort te zetten. Het uitgangspunt van het beleid is en blijft dat ieder slachtoffer er een teveel is. Ook is er een maatschappelijke behoefte aan verkeersveiligheidsmaatregelen in woonwijken en in de omgeving van scholen. Veelal zijn dit gebieden die objectief gezien (op basis van verkeersongevallencijfers) niet onveilig zijn, maar wel als onveilig worden ervaren. Om het verkeersveiligheidsbeleid effectief te kunnen inzetten is uitgebreide kennis nodig van de verkeersonveiligheid in de stad. Deze kennis gaat verder dan het verloop van het aantal ongevallen. Het blijkt dat de omgeving, het gebruik en de inrichting van een weg van invloed zijn op de verkeersveiligheid. Aan de hand van deze drie factoren is een methodiek ontwikkeld voor een verkeersveiligheidsanalyse van het wegennet in Den Haag. De resultaten van de verkeersveiligheids-analyse vormen de basis voor het beleidsprogramma van dit Meerjarenplan Verkeersveiligheid. Bij dit Meerjarenplan Verkeersveiligheid wordt tweejaarlijks een Uitvoeringsprogramma opgesteld met concrete projectvoorstellen. Om deze concrete projectvoorstellen voor verkeersveiligheidsprojecten op te stellen is een verdere uitwerking van de methodiek nodig. De methodiek van de verkeersveiligheidsanalyse is nieuw. Het is de eerste keer dat de methodiek op deze wijze wordt toegepast. De methodiek is ontwikkeld door het Bureau Via-advies. Daarbij is samengewerkt met het stadsgewest Haaglanden en is advies gevraagd aan de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV). In samenwerking met het stadsgewest Haaglanden en de SWOV wordt de methodiek verder uitgewerkt voor het opstellen van het Uitvoeringsprogramma en voor het berekenen van de effecten van de maatregelen op de verkeersveiligheid. In hoofdstuk 2 wordt ingegaan op de resultaten van het verkeersveiligheidsbeleid van de afgelopen jaren. Er wordt ingegaan op het verloop van het aantal verkeersongevallen en verkeersslachtoffers in Den Haag. Er wordt beschreven welke maatregelen uit het Verkeersveiligheidsplan 2003-2006 zijn uitgevoerd. Ook wordt een samenvatting gegeven van de resultaten van het onderzoek van de Rekenkamercommissie. Hoofdstuk 3 beschrijft op welke wijze de resultaten van het verkeersbeleid hebben geleid tot een andere aanpak van het verkeersveiligheidsbeleid. In het hoofdstuk wordt aangegeven hoe het verkeersveiligheidsbeleid past in de landelijke visie van Duurzaam Veilig en het gemeentelijke verkeers- en vervoersbeleid uit het Verkeersplan: verkeersbeleid tot 2010. Ook wordt het doel en de visie van het nieuwe verkeersveiligheidsbeleid beschreven. Hoofdstuk 4 gaat in op de verkeersveiligheidsanalyse. De methodiek wordt stap voor stap beschreven. Hoofdstuk 5 bevat het beleidsprogramma en doelstellingen van dit Meerjarenplan Verkeersveiligheid. In hoofdstuk 6 wordt kort ingegaan op de financiën. (Author/publisher)
Abstract