Het belang van mobiliteit wordt vaak onderschat, in het bijzonder voor de ouder wordende mens. Mensen zijn steeds meer gewend aan mobiliteit, en het verlies daarvan kan leiden tot isolement en zelfs depressie. Gelukkig kunnen wij er voor zorgen dat mensen langer mobiel blijven. Dat kan door de infrastructuur te optimaliseren, door op of in het voertuig technologische ondersteuning te bieden, of door te bekijken of een ander vervoermiddel op een bepaald moment wellicht geschikter is. Bij al deze ingrepen is het van groot belang om gebruiksvriendelijkheid en de manier waarop mensen op (technologische) veranderingen reageren niet uit het oog te verliezen. Automatisch rijden zou bijvoorbeeld uiteindelijk een belangrijke oplossing kunnen zijn, ware het niet dat deze systemen nog lang niet foutloos werken en het de vraag is of en wanneer ze algemeen beschikbaar komen. Tot die tijd bestaat er onduidelijkheid of je het stuur daadwerkelijk uit handen kunt geven en of je het systeem kunt vertrouwen. Dat leidt tot een onzekere situatie die we liever vermijden. Prof.dr. Dick de Waard stelt in zijn oratie dat op dit moment vooral winst te behalen is door oudere mensen in het verkeer (in de auto, als voetganger of op de fiets) meer tijd te geven om beslissingen te nemen. Dat kan door ondersteuning of door het vergroten van veiligheidsmarges. Bij fietsen bijvoorbeeld door in de infrastructuur letterlijk ruimte te bieden voor het maken van fouten. Bij autorijden door automobilisten langs een route te leiden die ze goed aankunnen qua drukte en complexiteit. Het geven van advies op maat, gericht op de gebruiker, is iets dat de komende jaren onze aandacht verdient en krijgt. (Author/publisher)
Abstract