Hoe en in welk tempo zal de transitie, ofwel overgang, verlopen naar een toekomst met autonome auto’s en vrachtauto’s? Welke ontwikkelingen zijn bepalend? Gaat het vooral om de ontwikkeling van de techniek, de wetgeving eromheen, of juist om de acceptatie van de gebruiker? En als je weet welke ontwikkelingen bepalend zijn, hoe zijn deze dan te volgen? En hoe kan de overheid hier tijdig op inspelen? Dezelfde vragen zijn te stellen over andere vervoerwijzen, zoals vliegen, varen en voortbewegen over rails. Daarbij is het van belang te kijken naar overeenkomsten en verschillen tussen de vervoerwijzen. Zijn er dwarsverbanden of kruisbestuivingen, waarbij automatisering van besturingstaken bij de ene vervoerwijze een voorloper is van een soortgelijke ontwikkeling bij een andere vervoerwijze of hier juist een rem op zet? Om de ontwikkelingen richting een mogelijke toekomst met autonoom vervoer, zowel bij de personenauto als bij andere vervoersmodaliteiten, te kunnen volgen en daarop als beleidsmaker tijdig te kunnen inspelen heeft het directoraat-generaal Mobiliteit van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM) gevraagd een monitoringskader te beschrijven voor de transitie naar autonoom vervoer. De onderzoeksvraag luidt: Welke indicatoren kunnen worden gedefinieerd om ontwikkelingen in de richting van een mogelijke toekomst met autonoom vervoer te monitoren en welke informatiebronnen zijn beschikbaar om de trends op deze indicatoren (periodiek) in kaart brengen? (Author/publisher)
Abstract