In Nederland is sinds begin jaren '70 het investeringsniveau van infrastructuur steeds verder afgenomen. De noodzaak om deze trend te doorbreken en de realisatie van infrastructuur te bespoedigen, wordt op dit moment sterker dan ooit ervaren. De voorgestelde investeringsimpuls (Voorjaarsnota '93) en de invoering van de Tracéwet bieden aanzetten tot verbetering. NDL ondersteunt deze nieuwe initiatieven maar pleit voor verdergaande maatregelen. Naast een tijdelijke impuls is structureel een bedrijfsmatige planning, financiering, aanleg en beheer van infrastructuur noodzakelijk. Europa verhoogt de inspanningen op het gebied van trans-Europese netwerken. Nederland heeft een belangrijke functie als toegangspoort tot Europa. Daarom is de kwaliteit van infrastructuurverbindingen met Europa voor Nederland nog belangrijker dan voor andere landen. De VS en Japan hebben eveneens omvangrijke investeringen in infrastructuur in voorbereiding. Verbetering van infrastructuur betekent werkgelegenheid nu voor structurele werkgelegenheid straks. Dit geldt bij uitstek voor Nederland. Om de internationale concurrentiepositie van de Nederlandse economie te behouden en te versterken pleiten vele vooraanstaande organisaties reeds jaren voor verhoging en versnelling van infrastructuurinvesteringen. Een groot pakket van infrastructurele maatregelen dient met prioriteit te worden uitgevoerd. Met het oog op de bereikbaarheid van mainports en andere zee- en luchthavens, bedrijfsterreinen, binnensteden en ter verbetering van het openbaar vervoer is een aanmerkelijke versnelling van de realisatie van het SVV noodzakelijk. Het SVV heeft daarentegen inmiddels forse vertraging opgelopen en bovendien is het beschikbare budget in het MIT ontoereikend. Uit de evaluatie van het SVV blijkt dat de doelstellingen voor de bereikbaarheid niet worden gehaald. Nodig is een structurele verhoging van de financiële middelen voor infrastructuur, ter grootte van minimaal f 2,5 à 3 miljard per jaar extra tot rond de eeuwwisseling, ten opzichte van de huidige begroting van V&W (MIT 93-97). Dit nog afgezien van de benodigde investeringen in de mainports zelf, in de kleinere zeeën luchthavens en de transportregio's. Vanuit de optiek van de internationale transport- en distributiefunctie van Nederland heeft NDL in het rapport 'Concurreren met Infrastructuur' (1992) een 'Inhaalplan' voor de hoofdinfrastructuur van Nederland gepresenteerd. Dit Inhaalplan leidt volgens objectieve schatting tot extra goederenstromen en economische activiteit die gepaard gaan met 180.000 arbeidsplaatsen aan structurele werkgelegenheid in 2010, nog afgezien van de impulswerkgelegenheid die met de uitvoering van het Inhaalplan gemoeid is. Nederland heeft moeite zelfscheppende industriële werkgelegenheid te behouden. Onze distributiesector heeft daarentegen - dankzij het feit dat Nederland een distributieland is - goede kansen om de logistieke dienstverlening uit te breiden met industriële activiteiten (assemblage, montage, reparatie). Deze industrieel-logistieke dienstverlening leidt tot nieuwe werkgelegenheid. Om de kansen op grotere toegevoegde waarde voor Nederland te realiseren, dient de internationale handel en industrie een aantrekkelijke multi- en intermodale keuze geboden te worden voor de afwikkeling van de groeiende goederenstromen. Verbetering van infrastructuur door het wegnemen van knelpunten, het aanleggen van ontbrekende schakels in het wegennet en de aanleg van infrastructuur voor milieuvriendelijke modaliteiten komt daarnaast het milieu ten goede. De besturen van Stichting en Vereniging Nederland Distributieland pleiten voor verbetering van financiering en organisatie van onze infrastructuur. Dit appèl aan politiek en overheid bevat een voorstel voor een structurele aanpak van de infrastructuur met het oog op handhaving en vergroting van werkgelegenheid en bereikbaarheid en verbetering van de leefbaarheid. (Author/publisher)
Abstract