Veel analyses met betrekking tot de (netwerk)relaties tussen plaatsen zijn gebaseerd op de interactiepatronen of (fysieke) stromen tussen die plaatsen, oftewel het feitelijk handelen van mensen. Het uitgangspunt van deze analyses is veelal ‘wat mensen doen’en niet of nauwelijks ‘wat mensen voelen’. De relatie tussen deze factoren is niet altijd één op één. In dit paper beargumenteren wij dat binding (commitment) een uitermate belangrijke component is in het onderkennen van relaties tussen plaatsen en het naar aanleiding daarvan inzetten van een netwerkstrategie als (ruimtelijk) ordenend principe. ‘Gebonden’ gebruikers van een plaats zijn bijvoorbeeld veel minder gevoelig voor invloeden (veranderingen in het aanbod) van andere (concurrerende) plaatsen, terwijl ‘ongebonden’ gebruikers van een plaats juist meer open staan voor deze invloeden (en dus sneller een andere plaats zullen bezoeken). Met behulp van het TNS Conversion Model TM hebben wij de (emotionele) binding van inwoners van Amsterdam respectievelijk Almere/Lelystad met de plaatsen die zij overwegen te bezoeken in het kader van een ‘dagje uit’ in kaart gebracht. Aan welke plaatsen zijn zij voor een dagje uit het meest gebonden? Welke verklarende factoren zijn er voor deze gebondenheid te benoemen? Hoe verhoudt deze gebondenheid zich tot het feitelijk handelen? Uit ons onderzoek is onder meer gebleken dat Amsterdammers voor een dagje uit weliswaar relatief vaak een bezoek brengen aan steden als Utrecht en Haarlem, maar dat de binding met Amsterdam zelf - en dan met name met Nieuw-West en Noord - relatief sterker is. Inwoners van Almere/Lelystad brengen voor een dagje uit relatief vaker een bezoek aan Almere dan aan Amsterdam Centrum, maar hun binding richting laatstgenoemde is groter. Deze resultaten illustreren dat het feitelijk gebruik van plaatsen slechts de helft van het verhaal vertelt. Omdat het gedrag van ‘ongebonden’ gebruikers van plaatsen veel minder voorspelbaar is, zou de kracht van (stedelijke) netwerken en draagvlak veel meer moeten worden afgelezen van de ‘gebonden’ gebruikers van plaatsen. Plaatsen kunnen naar de gunst van ‘ongebonden’ gebruikers dingen door zichzelf in de markt te zetten. Niet door meer van hetzelfde te bieden, maar door een unieke locatie te creëren, waardoor een plaats in de beleving van de gebruiker op de eerste plaats komt te staan wanneer hij of zij denkt aan kunst, architectuur, winkelen of uitgaan (citymarketing). (Author/publisher)
Abstract