Onderzoek naar de twee methoden aanwezig bij de Rijkswaterstaat om kwetsbare wegvakken te lokaliseren en te verbeteren. Het onderzoek is geent op het verbeteren van de doorstroming en de veiligheid. Hoofdstuk 2 geeft een beschrijving van het algemeen proces rond een ongeval. Dit heeft als reden om meer inzicht te verkrijgen in het proces voor, tijdens en na een ongeval. Vervolgens wordt in hoofdstuk 3 een literatuuronderzoek verricht, dat onder andere gericht is op de bestaande methoden om kwetsbare wegvakken te identificeren. Hier worden ook de methoden die aanwezig zijn bij Rijkswaterstaat uiteengezet. Als derde punt wordt de bepaling van de ongevalskans nageslagen in de bestaande literatuur. Hoofdstuk 4 richt zich op de analyse van het algemene proces zoals beschreven in hoofdstuk 2. De twee aspecten die de kwetsbaarheid van een wegvak bepalen, de kans op een ongeval en de gevolgen hiervan, worden geanalyseerd. Deze analyse vindt plaats op basis van gegevens uit een ongevalsdatabase en minuutgegevens afkomstig van meetlussen in het wegennet. In hoofdstuk 5 worden relevante aspecten van de twee methoden van Rijkswaterstaat om kwetsbare wegvakken te identificeren getoetst aan de uitkomsten van de analyse uit hoofdstuk 4. Op basis van deze toetsingen wordt een conclusie getrokken over de correctheid van de werkwijzen en uitkomsten van deze methoden. De aanpassingen van de robuustheidscanner worden in hoofdstuk 6voorgesteld. Overige relevante bevindingen voor verkeerssimulatiemodellen die kwetsbare wegvakken proberen op te sporen worden hier tevens vermeld. In hoofdstuk 7 worden de aanpassingen voorgesteld voor de methode ‘analyse doorstromingsknelpunten'. Ook wordt hier aangegeven hoe de methode meer efficiënt kan worden uitgevoerd. De conclusies van dit onderzoek worden samengevat in hoofdstuk 8 en de aanbevelingen voor zowel nader onderzoek als voor de bestrijding van files als gevolg van ongevallen worden in hoofdstuk 9 gedaan. (Author/publisher)
Abstract