Nederland is een van de meest verkeersveilige landen ter wereld. De Wegenverkeerswet 1994 stelt regels om deze verkeersveiligheid te bevorderen. Onderzoeken naar rijvaardigheid en geschiktheid voor het besturen van een motorrijtuig (geschiktheid) van chauffeurs maken hier onderdeel van uit. In Nederland zijn twee procedures op grond waarvan chauffeurs van voertuigen (on)geschikt dan wel (niet) rijvaardig kunnen worden verklaard: de eigen verklaringsprocedure en de vorderingsprocedure. De geschiktheidseisen zijn in de Regeling eisen geschiktheid 2000 opgenomen. In dit onderzoek staat de vraag centraal hoe het systeem van onderzoeken naar rijvaardigheid en geschiktheid functioneert en hoe het transparanter, efficiënter, effectiever en kosten effectiever kan worden gemaakt. (Author/publisher)
Abstract