Hoewel Nederland tot de verkeersveiligste landen van Europa behoort, sterven toch jaarlijks bijna 1000 mensen door een verkeersongeval. Bij het opstellen van het verkeersveiligheidsbeleid wordt vaak geen rekening gehouden met basisschoolleerlingen en leerlingen van het middelbaar onderwijs, terwijl in deze doelgroep veel winst te behalen valt, al is het niet direct een vermindering van het aantal slachtoffers. Men zegt wel eens: jong geleerd is oud gedaan. Het Brabants Verkeersveiligheidslabel is daarom in 1997 opgericht door het provinciaal orgaan Verkeersveiligheid. Dit is een kwaliteitskeurmerk voor scholen die verkeersveiligheid hoog op de agenda hebben staan. Ook gemeenten kunnen deelnemen aan dit project. Zij ondersteunen scholen bij het behalen van dit Label en krijgen de titel BVL-gemeenten. Er blijkt veel verschil te zijn in de uitvoering van dit project per gemeente. Vooral grote gemeenten met een groot aantal scholen lijken moeite te hebben met dit project. Vaak belandt dit project dan op ‘de grote stapel’. Voor BVLgemeenten heeft dit geen gevolg, ze worden immers niet getoetst. Scholen worden daarentegen wel getoetst en kunnen hun Label verliezen. Het doel van dit onderzoek was daarom het bepalen van de succes en faalfactoren van het Brabants Verkeersveiligheidslabel en een advies formuleren aan het BVL-team en grote gemeenten over toetsingscriteria voor BVL-gemeenten. Voor het realiseren van deze doelstelling zijn een aantal onderzoeksvragen opgesteld. Deze zijn beantwoord aan de hand van literatuurstudie, desk research, interviews en ervaringen. Per onderzoeksvraag zal de belangrijkste conclusie worden weergegeven. Hierna zullen de aanbevelingen worden behandelt. (Author/publisher)
Abstract