Coping with irreducible uncertainty in urban transportation planning: an evolutionary approach. For urban transportation planners these are challenging times. Mounting practical concerns are mirrored by more fundamental critiques. The latter come together in the observation that conventional methods do not adequately account for the growing, irreducible uncertainty of future developments. The central aim of this paper is to explore if and how an evolutionary approach can help overcome this limit. Two core-hypotheses are formulated. The first is that the urban transportation system behaves in an evolutionary fashion. The second hypothesis is that because of this, urban transportation planning needs also to focus on enhancing the resilience and adaptability of the system. Changes in transport and land use policies in the post-war period in the Amsterdam region are analyzed in order to test the two core-hypotheses. In the conclusions more general implications are drawn. (Author/publisher) Nederlands abstract: Het zijn spannende tijden voor vervoersplanologen. Maatschappelijke zorgen weerklinken in meer fundamentele kritieken. De laatste komen neer op het verwijt dat conventionele planningsmethoden onvoldoende rekening houden met de toenemende, onherleidbare onzekerheid van toekomstige ontwikkelingen. Het centrale doel van deze paper is verkennen of en hoe een evolutionaire benadering van planning kan helpen deze beperkingen te overwinnen. Het betoog draait rondom twee kernhypothesen. De eerste is dat vervoerssystemen zich op een evolutionaire wijze gedragen. De tweede, daaruit voortvloeiende hypothese is dat vervoersplanologen dienen meer te focussen op het versterken van de weerbaarheid en aanpasbaarheid van het systeem. Ontwikkelingen in Amsterdam in de tweede helft van de vorige eeuw dienen ter illustratie. In de conclusies worden meer algemene implicaties getrokken. (Author/publisher)
Abstract