In dit onderzoek wordt gekeken naar stimuleringsmogelijkheden om bedrijven die rijden met bestelauto’s (genoemd: bestelverkeerbedrijven) te stimuleren om te investeren in verkeersveiligheid. De laatste jaren is het maatschappelijke bewustzijn gegroeid dat bestelauto’s een eigen specifieke verkeersveiligheidsproblematiek kennen. Er rijden ongeveer 900.000 bestelauto’s in het land, variërend in gebruik van koeriers, schildersbedrijven, loodgieters, aannemers, etcetera. Deze bestelwagens zijn relatief vaak betrokken bij ernstige ongevallen en groeien bovendien explosief. Bovendien wordt er vaak onder tijdsdruk gereden, zonder aanvullende rij-opleiding, en door relatief jonge bestuurders. Dit heeft geleid tot de behoefte aan urgente maatregelen om de veiligheid bij het bestelverkeer te stimuleren. Dit onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Verkeer en Waterstaat. De uitdaging is: hoe kunnen ondernemers zonder intrinsieke motivatie voor verkeersveiligheid gestimuleerd worden om toch maatregelen te nemen. Deze vraag is onderzocht middels 10 bedrijfsbezoeken, waarbij interviews zijn gehouden met diverse medewerkers en de directies. Gezocht is naar stimuli gerelateerd aan het primaire proces om zo de aandacht voor verkeersveiligheid bevorderen. Kenmerkend voor de rijtaak bij bestelverkeer is immers dat deze meestal puur ondersteunend is aan de hoofdwerkzaamheden. Alleen bij de koeriers is de rijtaak primair. Onderscheid is gemaakt tussen bedrijven met veel of weinig aandacht voor veiligheidscultuur. Het onderzoek heeft geleid tot een overzicht van mogelijkheden om verschillende maatregelen te ontwikkelen of in te voeren. Het uitgangspunt daarbij is steeds geweest dat maatregelen moeten aansluiten bij het primaire proces van de bedrijven om effectief en duurzaam te zijn. Per fase van de veiligheidscultuur zijn in dit onderzoek kansrijke maatregelen benoemd. (Author/publisher)
Abstract