Intensieve samenwerking vraagt veel van het menselijke vermogen, aan aandacht, respect en inleving, en aan de bereidheid om te leren. Zulke competenties zijn niet vanzelfsprekend aanwezig, en als ze aanwezig zijn, worden ze niet vanzelf gebruikt. Ontwikkeling en gebruik van deze competenties vraagt om training, net als bij topsport. Anders dan bij topsport echter, getuigt het bij samenwerking van grote kracht wanneer de ene partij de ander de gelegenheid geeft om ook te oefenen tijdens de wedstrijd. Dit artikel beschrijft de leerprocessen die plaatsvinden in het werk van mensen en in hun samenwerking. Het artikel gebruikt daarvoor bronnen uit de cognitieve psychologie, innovatieliteratuur en onderwijskunde. Literatuur over knowledge management en innovatie laat het verschil zien tussen vakgebonden kennis en kennis die tot besluitvorming leidt. De cognitieve psychologie laat zien hoe lastig het is om bestaande kennis los te laten en om fundamenteel nieuwe kennis aan te leren. De mentale modellen blijken daarbij sturend. De onderwijskundige literatuur laat zien hoe mensen hun competenties kunnen ontwikkelen, om samen met anderen nieuwe gedeelde kennis te creëren. Dit artikel kijkt naar methodes van leren en werken die het vermogen tot samenwerken van professionals versterken. (Author/publisher)
Abstract