Abstract
De Interim Saldoregeling was de eerste grootschalige en experimentele stadsvernieuwing in de periode 1977-1985. Veertien gemeenten kregen financiële rijkssteun voor de aanpak van hun verwaarloosde, historische binnensteden en 19de-eeuwse woonwijken. De werkwijze was integraal, fysiek en sociaal, met inspraak van bewoners en gericht op behoud van de bestaande stad. Honderd stadsvernieuwingsplannen geven inzicht in de problematiek en aanpak. De herwaardering van de stad toen, biedt inspiratie voor omgang met de stad nu. (Author/publisher)