Het aantal doden 30 dagen (elke persoon die betrokken raakt in een verkeersongeval en die ter plekke gedood wordt, elke persoon die overlijdt vóór zijn ziekenhuisopname, of die binnen de 30 dagen na het ongeval overlijdt aan de gevolgen ervan) in het Belgische verkeer is afgenomen van 1531 in 2001 naar 1089 in 2005 (cf. Bijlage 1.1.). We zijn dus op de goeie weg om de vooropgestelde halvering van het aantal verkeersdoden tegen 20102 te bereiken. Voor deze periode staat België in vergelijking met de andere Europese landen op de derde plaats qua vooruitgang op het vlak van verkeersveiligheid. Toch was de toestand in België in 2001 één van de slechtste in de Europese Unie (cf. Bijlage 1.2.). Sindsdien werden er aanzienlijke inspanningen geleverd om de verkeersveiligheid in België te verbeteren waarbij het beleid kan rekenen op een breed maatschappelijk draagvlak. De tot op heden behaalde resultaten zijn dus zeker bemoedigend en voor een groot deel te verklaren door de verhoogde aandacht voor verkeersveiligheid op alle niveaus, doch er zullen bijkomende inspanningen nodig zijn om de vooropgestelde doelstelling tegen 2010 te behalen. Bij gebrek aan actuele statistieken konden de maatregelen onvoldoende gestuurd worden. Om de vooropgestelde doelstelling te kunnen halen zal dus meer gericht te werk moeten gegaan worden. Dit vraagt een degelijke analyse op basis van betrouwbare, volledige en snel beschikbare verkeersveiligheidsindicatoren. In punt 2 wordt alle informatie beschreven die ideaal gezien ter beschikking zou moeten zijn. In punt 3 geven we een kort overzicht van de huidige situatie inzake verkeersveiligheidsstatistieken: welk materiaal is beschikbaar en vooral wat zijn de problemen en gebreken? In het vierde gedeelte zullen wij tot slot een eerste lijst opstellen met aanbevelingen en denkpistes die ons in staat zouden moeten stellen om de huidige situatie te verbeteren, teneinde de ideale situatie van punt 2 te bereiken. (Author/publisher)
Abstract