Met het oog op de duurzaam-veilige inrichting van het wegennet wordt veel belang gehecht aan de uniforme toepassing van voorrangsregelingen. Concreet houdt de ‘duurzaam-veilig'-filosofie op het punt van het voorrangsvraagstuk in dat op alle locaties waar een erftoegangsweg aansluit op een gebiedsontsluitingsweg een voorrangsregeling wordt ingesteld, dan wel een uitritconstructie wordt toegepast. Uniforme toepassing daarvan zal op zichzelf al bijdragen aan de verkeersveiligheid, maar de grootte van dat effect kan in dit stadium niet worden onderzocht. Wel kan worden nagegaan in hoeverre de toepassing van een voorrangskruising of een uitritconstructie in de bedoelde situaties bijdraagt aan de verbetering van de verkeersveiligheid, het onderwerp van dit project. Bij deze studie zijn twee benaderingen gekozen. Om te beginnen is een literatuurstudie uitgevoerd waarbij de resultaten van relevante onderzoeken in binnen- en buitenland zijn onderzocht en geanalyseerd. Ook werd een ongevallenstudie uitgevoerd die betrekking had op circa 100 kruispunten, verdeeld over een viertal gemeenten. Het betrof een voor- en nastudie op kruispunten waar in de periode 1991 t/m 1994 de voorrangssituatie was gewijzigd. Hoewel de uitkomsten van de literatuurstudie en van de ongevallenstudie niet altijd even overtuigend waren, zijn er toch wel enkele conclusies te trekken. Zo blijkt dat in het algemeen een toename van het regelniveau gepaard gaat aan een verbetering van de verkeersveiligheid. De toepassing van een voorrangsregeling zal daardoor in de meeste gevallen een gunstig effect hebben op de verkeersveiligheid. Misschien moeten daarbij enkele eisen worden gesteld aan de situatie, zoals bij voorkeur een drietakskruising en niet al te hoge verkeersintensiteiten. Bij de toepassing op gebiedsontsluitingswegen zal aan die eisen meestal wel worden voldaan. Ook de toepassing van een uitritconstructie lijkt een positief effect op de verkeersveiligheid te hebben, maar de omvang van de ongevallenstudie was te gering om een definitief antwoord te kunnen geven op de vraag welke van beide oplossingen de voorkeur verdient
Uniforming the right-of-way regulations: research into the safety of major/minor junctions and exit constructions With a view to the sustainably safe regulation of the road network, much importance is attached to the regulation of the right-of-way. The ‘sustainably safe' philosophy implies that, as far as the right-of-way is concerned, at all locations where an access road joins a distributor road, theright-of-way is regulated, or an exit construction applies. Uniform application will automatically increase the safety, but its extent cannot be studied yet. However, it can be studied to what extent the application of a major/minor junction or an exit construction can improve the safety at such situations. This is the subject of the present project. This study has used two approaches. Firstly, a literature study was conducted, in which both the results of Dutch and foreign projects were studied and analysed. An accident analysis was also carried out. This concerned approximately 100 crossroads in four municipalities. They were before-and-after studies of crossroads where the right-of-way regulations had been altered between 1991 and 1994. Although the results of the literature study and the accident analyses were not very convincing, a number of conclusions were drawn. In general it would seem that an increase in the regulation level improves the safety. Application of a right-of-way regulation will, in most cases, improve safety. Maybe a number of conditions should be required in a situation, such as a T-junction and traffic volumes that are not too high. Inapplication to access roads these demands will usually be met. It would also seem that application to exit roads also has a positive effect. However, the size of the accident analysis study was too limited to give a definite answer about which was preferable
