In dit rapport wordt de veerkracht van de Nederlandse binnensteden onderzocht als vervolg op het eerste PBL-rapport over dit onderwerp uit 2015. Conclusie is dat corona een ongekende druk op de economische vitaliteit van de binnensteden zet, maar ook dat deze veerkrachtig genoeg zijn om op termijn de gevolgen van de coronapandemie te doorstaan. Kernkwaliteiten zoals sociaal-culturele betekenis, centrale ligging en sfeer blijven onverminderd bestaan. Binnensteden weten zich keer op keer aan te passen aan veranderende maatschappelijke behoeften; de enige constante is de verandering. De in 2015 geconstateerde trend van meer wonen en minder winkelen in binnensteden heeft zich bijvoorbeeld doorgezet. De winkelleegstand is in binnensteden nu hoger (10,8%) dan het Nederlandse gemiddeld (7,5%). Er zijn echter belangrijke verschillen tussen typen binnensteden: in het ‘bruisende’ profiel is de winkelleegstand zelfs gedaald. Dit duidt op een trendmatige divergentie tussen binnensteden.Corona komt daar nu bovenop. In 2022 wordt een forse toename van winkelleegstand verwacht (ruim +40%), wat niet zomaar opgevuld kan worden met horeca. De (verwachte) impact van corona zal echter per binnenstad variëren. De sterkere - vitalere - binnensteden krijgen de hardste klappen, Amsterdam voorop. Op de lange termijn kan de situatie in de zwakkere binnensteden zorgelijker zijn, omdat corona daar bestaande negatieve trends versterkt, hoewel deze gemeenten vaak al bezig zijn de aanwezige problemen aan te pakken. Voor de middellange termijn zijn er grote uitdagingen, maar de aard en omvang ervan zijn zeer locatiespecifiek. (Author/publisher)
Abstract