De verkeersveiligheid in Nederland is de laatste twintig jaar sterk verbeterd. Helaas geldt dit niet voor de verkeersveiligheid van (land)bouwvoertuigen. Bij ongevallen met landbouwvoertuigen vallen jaarlijks ca. 18 dodelijke slachtoffers en 93 ziekenhuisgewonden. Deze slachtoffers vallen niet onder de berijders van de landbouwvoertuigen, maar vooral onder “de tegenpartij” (automobilisten, fietsers en voetgangers). In tegenstelling tot overige verkeersongevallen is het aantal slachtoffers bij dit type ongevallen de laatste jaren niet gedaald. In 2008 ontving de Onderzoeksraad voor Veiligheid signalen over de (on)veiligheid van (land)bouwvoertuigen die op de openbare weg rijden. Vertegenwoordigers van de politie presenteerden een groot aantal voorbeelden van ernstige ongevallen in hun regio en tekortkomingen aan voertuigen. Zij gaven daarbij aan dat handhaving van de regelgeving bemoeilijkt werd door de gebrekkige regelgeving, zeker in vergelijking met het overige wegverkeer. Om een beter beeld te krijgen van de problematiek, organiseerde de Onderzoeksraad een expertbijeenkomst over ongevallen met (land)bouwverkeer, waaraan vertegenwoordigers van diverse betrokken partijen een bijdrage leverden. Tijdens deze bijeenkomst werd de relatieve onveiligheid van (land)bouwvoertuigen onderschreven. Echter er bleek geen duidelijk beeld te zijn van de achterliggende oorzaken en mogelijke oplossingen. Voor de Onderzoeksraad voor Veiligheid zijn deze feiten aanleiding geweest onderzoek te doen naar verkeersongevallen op de openbare weg met (land)bouwvoertuigen. Onder deze voertuigen verstaat de Raad landbouwvoertuigen zoals landbouwtrekkers en bouwvoertuigen zoals graafmachines met als doel te achterhalen of sprake is van structurele veiligheidstekorten. Het onderwerp landbouwverkeer is al meer dan tien jaar een terugkerend onderwerp van discussie, onder meer in het politieke debat. Tot op heden heeft dit echter niet geleid tot maatregelen om de veiligheid te verbeteren. (Author/publisher)
Abstract