Assisterende en automatische rijsystemen zijn steeds vaker aanwezig in commerciële auto’s en verdere ontwikkelingen zijn in volle gang. De traditionele rijtaak waarbij de bestuurder de auto volledig en continu bestuurt, verandert hiermee in een situatie waarbij de bestuurder de rijtaak deelt met de voertuigautomatisering. Dit betekent dat bestuurder en automatisering met elkaar moeten samenwerken. Echter, op dit moment ontbreekt nog een gestructureerde en kwantitatieve methode om deze samenwerking inzichtelijk te maken. Als de samenwerking tussen bestuurder en voertuigautomatisering niet goed verloopt bestaat het gevaar dat de rijtaak niet adequaat wordt uitgevoerd, met alle negatieve gevolgen voor de verkeersveiligheid. Met de toenemende automatisering in voertuigen is goede samenwerking tussen bestuurder en voertuigautomatisering dus van groot belang voor de verkeersveiligheid. Om de verkeersveiligheid te borgen is een methode nodig om de kwaliteit van samenwerking te kunnen evalueren voordat nieuwe vormen van voertuigautomatisering op de markt geïntroduceerd worden. Een dergelijke methode zou certificerende instanties in staat stellen om de samenwerking op een gestructureerde manier te evalueren ten behoeve van bijvoorbeeld de typegoedkeuring. Fabrikanten en toeleveranciers zouden de methode kunnen toepassen om de samenwerking te evalueren tijdens de ontwikkeling van nieuwe voertuigautomatisering.
In het project ‘Verkenning Kwaliteit Gedeelde Rijtaak’ (Petermeijer, Tinga, & de Reus, 2021) is een raamwerk opgesteld dat gebruikt kan worden om de kwaliteit van de samenwerking tussen bestuurder en automatisering te evalueren. Het raamwerk omvat zeven dimensies die de samenwerking tussen de bestuurder en automatisering beschrijven. Voor elke dimensie zijn kwaliteitsindicatoren beschreven die een indicatie geven van de kwaliteit van de samenwerking. Het raamwerk is op dit moment nog te abstract om direct praktisch toepasbaar te zijn voor een verzameling van evaluatie-instrumenten. Het onderhavige project ‘Vervolg Kwaliteit Gedeelde Rijtaak’ heeft als doel om een meerjarenplan op te stellen om het raamwerk praktisch inzetbaar te maken, alsmede om te illustreren en inzichtelijk te maken hoe het raamwerk kan worden toegepast. Het project omvat twee inhoudelijke werkpakketten. Deze rapportage is het resultaat van werkpakket 1 ‘Meerjarenplan’. Dit werkpakket heeft als doel om een meerjarenplan op te stellen dat een stappenplan bevat om het huidige raamwerk praktisch toepasbaar te maken. Het opstellen van het meerjarenplan bestaat uit drie fases: (1) definiëren van huidige situatie (beginpunt), (2) definiëren van de beoogde situatie (eindpunt), en (3) beschrijving van de benodigde stappen. In de benodigde stappen wordt daarnaast geïdentificeerd welke relevante partijen betrokken kunnen worden om deze te voltooien. Deze rapportage bevat de resultaten van deze drie fases. Het meerjarenplan gepresenteerd in deze rapportage dient als rode draad voor toekomstige ontwikkeling en onderzoek omtrent het raamwerk.
