We maken allen fouten, zeker bij het rijden. Gelukkig leiden niet al deze foutjes tot gevaarlijke situaties en ongevallen. Soms worden deze fouten zelfs niet opgemerkt door de andere weggebruikers. En zelfs als ze zouden merken dat er iets niet goed gaat, het zal geen invloed op hen hebben. Aan de andere kant merken we soms dat mensen erg geïrriteerd en boos kunnen worden over stomme fouten. In het eerste hoofdstuk worden verschillende soorten fouten beschreven en wordt er aangegeven of er al of niet een link is tussen overtredingen (als één vorm van fouten) en verkeersongevallen. Hoofdstuk 2 en 3 geeft ons meer inzicht in de kenmerken van verkeersgedrag. Verschillende vormen van menselijk gedrag komen hier samen: eenvoudige motorische automatismen gaan gepaard met hogere cognitieve vaardigheden en processen. Meer theoretische modellen geven een overzicht van de meest belangrijke psychologische aspecten die een rol spelen bij het ontstaan van verkeersgedrag. De twee volgende hoofdstukken (4 en 5) richten zich op de menselijke beperkingen. Hoofdstuk 4 focust op functies zoals waarneming en aandacht en demonstreren een aantal fenomenen die de realiteit herscheppen tot een eigen realiteit. In hoofdstuk 5 worden een aantal concepten vanuit de sociale psychologie toegelicht. We ontdekken dat we vaak onszelf bedotten en hoe we denken over anderen en over situaties. Hoofdstuk 6 en 7 concentreren zich rond gedragsverandering. Na enkele jaren wordt ons rijgedrag immers een soort van vaste gewoonte. Wanneer we door ons gedrag geconfronteerd worden met gevaarlijke of onplezierige situaties, lijkt het aangewezen om die gewoontes te veranderen. Maar dit is moeilijker dan het lijkt. We hebben immers een veelheid van redenen om onze vaste gewoonte te behouden. Hoofdstuk 6 geeft ons meer inzicht in deze weerstand tot verandering. Het volgende hoofdstuk geeft dan weer enkele ideeën om verandering in gang te zetten. (Author/publisher)
Abstract