Als antwoord op het 'waarom' van het gedrag onderscheidt de zelfdeterminatietheorie (ZDT) kwalitatief verschillende types van extrinsieke motivatie volgens de mate waarin het gedrag autonoom is gereguleerd of geïnternaliseerd. In stijgende mate van zelfdeterminatie worden hierbij externe, geïntrojecteerde en geïdentificeerde regulatie erkend. Geïdentificeerde regulatie, als component van autonome motivatie, wordt verwacht te resulteren in een betere prestatie en een hogere persistentie. Externe en geïntrojecteerde regulatie, tezamen beschouwd als de component gecontroleerde motivatie, blijken samen te gaan met een verminderde inspanning en een zwakkere prestatie. Een autonomie- ondersteunende dan wel een controlerende context leiden respectievelijk tot een bevordering dan wel een bedreiging van de autonome motivatie. Het algemene karakter van ZDT en het genuanceerde theoretische onderscheid tussen verschillende types van motivatie maken het mogelijk ZDT toe te spitsen op de vraag waarom wij de verkeersregels respecteren en deze te contrasteren met gangbare theorieën terzake. In Hoofdstuk 1 en 2 van deze verhandeling worden twee verschillende perspectieven besproken m.b.t. de vraag waarom mensen de (verkeers)wet respecteren, namelijk het zogenaamde instrumentele en normatieve perspectief. Vervolgens wordt ZDT geïntroduceerd in Hoofdstuk 3, zowel in zijn algemeenheid als toegepast op het volgen van de verkeersregels. In Hoofdstuk 4 worden ZDT, de zogenaamde instrumentele en normatieve zienswijze diepgaand vergeleken en gecontrasteerd wat betreft psychologische grondslag, kijk op motivatie, het onderscheid in types extrinsieke motivatie, hun empirische onderbouw en de verschillende rol die zij toekennen aan de overheid. De doelstellingen van het eigen empirische luik, gebaseerd op ZDT, vormen het onderwerp van Hoofdstuk 5. De resultaten van de twee gevoerde studies worden besproken in Hoofdstuk 6. Hoofdstuk 7 tenslotte omvat de conclusies. (Author/publisher)
Abstract