Waarop baseren gemeenten zich als ze de effectiviteit van verkeersveiligheidsmaatregelen inschatten?

Gemeenteambtenaren schatten de effectiviteit van verkeersveiligheidsmaatregelen vaak niet correct in: te positief voor de overwegend beperkte effectiviteit van verkeerslessen en voorlichtingscampagnes (zonder aanvullende handhaving) en te negatief voor de hoge effectiviteit van rotondes. Waarop baseren gemeenteambtenaren deze inschatting? Voor de effectiviteit van rotondes baseren ze hun inschatting vooral op kennis uit opleiding en publicaties. Voor verkeerslessen en voorlichtingscampagnes baseren ze zich vooral op hun eigen ervaring als verkeersdeelnemer of ouder, op praktijkervaring en op gewoonten. Kennis over effectiviteit van educatie en voorlichting uit factsheets vinden gemeenteambtenaren redelijk duidelijk; deze informatie wordt over het algemeen vertrouwd, maar blijkt wel vaak nieuw voor ze. Ook denken ze soms dat verkeerslessen wel effectief moeten zijn, omdat ze gefinancierd worden door provincie of Rijk. Meer aandacht voor effectiviteit in de opleiding en meer tijd om zich bezig te houden met verkeersveiligheid kunnen wellicht helpen de kennis hierover te verbeteren. Ook kunnen misverstanden worden voorkomen als enkel bewezen effectieve maatregelen zouden worden gesubsidieerd. Meer onderzoek naar de effectiviteit van educatie en voorlichting zou meer kennis hierover kunnen opleveren, evenals bewezen effectieve Nederlandse voorbeelden waarvan gemeenten kunnen leren.