Abstract
Rotondes worden vaak ingezet als maatregel om de verkeersveiligheid te verbeteren. Toch gebeuren er nog relatief veel ongevallen op rotondes of worden ze als onveilig ervaren. Het probleem zit vaak niet in de richtlijnen voor het ontwerpen van een rotonde, maar in het rekening houden met menselijk gedrag. Rotondes worden vaak als zelfstandig onderdeel van de infrastructuur ontworpen terwijl de rotonde voor de weggebruikers slechts een klein deel is van de weg die ze afleggen. Voor de ontwerpers logische en duidelijk, maar voor de weggebruiker niet. Met “Wat te doen bij storingen” kunnen beslaande rotondes veiliger gemaakt worden door rekening te houden met het gedrag van weggebruikers. (Author/publisher)