Verkeersongevallen van jonge bestuurders vormen een groot volksgezondheidsprobleem in alle gemotoriseerde landen. Onderzoek heeft aangetoond dat de huidige rijtraining op de weg niet effectief is in het verminderen van deze ongevallen; er is behoefte aan verbetering. Rijsimulators bieden voordelen complementair aan training op de weg: vrije controle over de trainingscondities, standaardisatie en een objectieve beoordeling van de bestuurder. De ontwikkelaars van simulators maken nu niet optimaal gebruik van deze mogelijkheden; de focus ligt veelal op de verbetering van hardware en software met het doel een meer realistische rijervaring te creëren. Het is echter onduidelijk welke graad van realisme nodig is voor een effectieve training. Dit geldt vooral voor fysische bewegingsinformatie. Hoewel bewegingsplatforms nuttig zijn gebleken voor het verhogen van acceptatie onder gebruikers en voor het verbeteren van prestaties in de simulator, zijn ze duur en is het onduidelijk of ze de vaardigheid van bestuurders verbeteren. Het eerste doel van dit proefschrift is het benutten van de mogelijkheden van prestatiebeoordeling van rijsimulators. Meer in het bijzonder is het doel een methode te ontwikkelen die rauwe meetgegevens kan verwerken tot betekenisvolle indicatoren over de leerling, die gebruikt kunnen worden voor leerling-adaptieve training, instructies en sturing. Het tweede doel is kennis te verkrijgen in de wijze waarop de graad van realisme van een simulator – bewegingsinformatie in het bijzonder –samenhangt met de effectiviteit van de training. (Author/publisher)
Samenvatting