Om de effecten van verkeers- en vervoersbeleid op de bereikbaarheid te meten, kan de overheid het beste uitgaan van transportkosten in brede zin. Dat wil zeggen dat naast de reiskosten ook de reistijd van deur tot deur, de betrouwbaarheid van de reistijd en de kwaliteit en het comfort van de reis in geld zijn uitgedrukt. Deze zogenoemde gegeneraliseerde transportkosten sluiten als invulling van het begrip bereikbaarheid goed aan op de doelen van het huidige mobiliteitsbeleid. Tot deze conclusie komt het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM) in het rapport ‘Bereikbaarheid anders bekeken’. Het ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) heeft het beleid op het gebied van ruimte en mobiliteit onlangs geactualiseerd in de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte. Het ministerie wil weten of de indicatoren voor bereikbaarheid zoals die onder andere in de Nota Mobiliteit zijn gehanteerd, voldoende aansluiten op het huidige mobiliteitsbeleid. Op verzoek van het directoraat-generaal Mobiliteit van het ministerie heeft het KiM de verschillende indicatoren voor bereikbaarheid in kaart gebracht. Vervolgens zijn criteria vastgesteld waaraan de bereikbaarheidsindicatoren moeten voldoen: de indicator moet relevant zijn voor het beleid (effecten van beleid kunnen weergeven), operationaliseerbaar zijn (goed toe te passen en te kwantificeren) en communiceerbaar zijn (gemakkelijk uit te leggen en aansluiten op het beeld dat politiek en burger hebben van bereikbaarheid). (Author/publisher)
Samenvatting