In de afgelopen dertig jaren [1930] is op het gebied van de wegenbouw in Nederland zeer veel tot stand gebracht. Vele oude wegen werden grondig verbeterd om aan de hogere eisen van het moderne verkeer te kunnen voldoen; daarnaast werden vele nieuwe ontwerpen in uitvoering genomen en gereed gemaakt. In verband met de sterk wisselende aard van de ondergrond in ons land paste men daarbij, zowel voor de voor de aardebaan als voor de verharding, zeer verschillende constructies toe. De cementbetonverharding, welke in dit boek meer in het bijzonder zal worden behandeld, kwam meer en meer op de voorgrond. Ook in het buitenland nam de toepassing van deze wegverharding een grote vlucht. Zo werden b.v. in Engeland reeds voor jaren verschillende wegen van een cementbetondek voorzien. Dit land kan als de bakermat van de betonweg worden beschouwd. In Duitsland werd het Reichsautobahnennet - met uitzondering van enkele korte trajecten, waar het in verband met de gesteldheid van de ondergrond niet raadzaam werd geacht, deze verharding toe te passen - geheel als betonweg uitgevoerd. Ook in Denemarken, België en in Amerika heeft deze verharding meer en meer ingang gevonden. In het laatste land zelfs ondanks de concurrentie van het zo machtige asfaltconcern, hetgeen wel een bewijs is van de voortreffelijke eigenschappen van deze verharding. De voordelen welke zijn verbonden aan de toepassing van een betonwegdek, dat tot de zogenaamde starre wegconstructies behoort, komen in het kort neer op grote stroefheid, geringe onderhoudskosten, vlakheid, geringe afslijting onder invloed van verkeer, stofvrijheid, grote duurzaamheid en lichtheid van kleur, Het laatste is vooral bij duisternis van belang. Als nadelen kunnen worden aangevoerd, dat de uitvoering ervan in het bijzonder zeer hoge eisen stelt, zowel aan het uitvoerende als aan het toezichthoudend personeel, daar kleine fouten in de uitvoering na enige tijd reeds tot ernstige gebreken aanleiding kunnen geven. Hierbij komt nog, dat deze starre constructie op ongelijkmatige en slappe ondergrond niet kan worden toegepast, daar door de verzakkingen in de ondergrond na enige tijd scheurvorming zal optreden, al zal die ook door de starre betonplaten aanvankelijk worden vertraagd. Het herstellen en weer vlak maken van een betonwegdek vraagt veel zorg, is kostbaar en zeker minder eenvoudig dan bijv. van bitumineuze wegdekken. Aan de hand van de in de praktijk opgedane ervaringen en op grond van theoretische overwegingen ondergingen verschillende onderdelen steeds weer verbetering. Zo streefden men er naar door het opstellen van nieuwe en strengere eisen de kwaliteit van beton zo hoog mogelijk op te voeren. Zowel in de "Algemene Voorschriften voor de uitvoering en het onderhoud van werken onder beheer van het Departement van Waterstaat", kortweg de "A.V.", als in de betreffende door de Rijkswaterstaat opgestelde bestekken, zijn de verschillende, aan deze verharding te stellen eisen en voorschriften voor de uitvoering duidelijk aangegeven. In dit boek is getracht, een zo volledig mogelijk beeld te geven van alles wat voor een goede constructie en uitvoering van deze verharding nodig is, een en ander met gebruikmaking van de in ons land en in het buitenland opgedane ervaringen en proefnemingen. Daar de tot nu toe verschenen literatuur over het algemeen de moeilijkheden, welke zich tijdens de uitvoering voordoen, slechts zeer summier behandelt, is in het bijzonder aandacht geschonken aan datgene, wat vereist wordt om te komen tot een goede en praktische uitvoering. (Author/publisher)
Samenvatting