De toepassing van alcohol-ontstekingsinterlocksystemen, beter bekend als alcoholsloten, is in opmars in de westerse wereld, evenals in België. De vraag is of deze systemen het doel bereiken waarvoor ze ontworpen zijn: namelijk een vermindering van het aantal verkeersongevallen en -slachtoffers door een daling van de recidivisme-graad van rijden onder invloed (ROI). Om hierop een bevestigend antwoord te geven, is verder onderzoek in de vorm van gerandomiseerde gecontroleerde studies noodzakelijk. De op dit moment beschikbare resultaten tonen dat met dit systeem een daling van ROI kan bewerkstelligen, wanneer het toestel aanwezig is in de wagen. Na verwijdering echter wordt geen langdurig effect gezien en hervallen de meeste overtreders. In combinatie met een omkaderingsprogramma zou wel een gedragsverandering bereikt kunnen worden, en zo ook een effect op lange termijn. Het is echter bijzonder moeilijk om een statistisch significant verschil aan te tonen en extrapolatie toe te laten gezien de lage participatiegraad van de overtreders, de selectievertekening in niet-gerandomiseerde studies en het aantal geobserveerde drop-outs. Een alcoholslot biedt mogelijkheden in de aanpak van ROI. Om dit effect aan te tonen, dient het op grotere schaal toegepast en geëvalueerd te worden. Momenteel kan besloten worden dat dit middel effectief is in de preventie van ROI zolang het aanwezig is in het voertuig. Het heeft als belangrijk voordeel dat het overtreders niet beperkt in hun professionele en sociale activiteiten. Bovendien kan een positieve gedragsverandering met een effect op lange termijn verwacht worden indien het toegepast wordt in combinatie met de al bestaande hulpprogramma's. (Author/publisher)
Samenvatting