Scholierenvervoer is een vorm van doelgroepenvervoer waaraan in de vervoerswetenschap weinig aandacht wordt besteed. Deze bijdrage geeft een overzicht van de belangrijkste aspecten en een globaal inzicht van de invulling in de praktijk. Er is sprake van leerplicht en feitelijk ook van schoolplicht. Als de school ver weg staat, springt de overheid bij om aan de schoolplicht te voldoen. Uitgangspunt is de religieuze vrijheid van onderwijs. Deze leidt tot grote afstanden voor bepaalde richtingen. De verantwoordelijkheid voor een vervoersvoorziening ligt bij de gemeente, die een zekere beleidsvrijheid heeft bij het toekennen van een voorziening, het bepalen van de aard ervan en de geboden kwaliteit. Alleen bij de kwaliteit ziet men positieve ontwikkelingen. Bij de toekenning als zodanig is het afstandscriterium van belang. De juridisch toegestane 6 km is zakelijk niet te motiveren. In Nederland was zij ooit 4km, in Duitsland is zij 2km! Voor de aard van het vervoer is de leeftijd van belang . Daarbij wordt echter niet vanzelfsprekend rekening gehouden met de ontwikkelingsleeftijd, die beduidend lager kan liggen. Niet elk kind van 10 kan verantwoord met het openbaar vervoer reizen! De kwaliteit van het vervoer is qua beschikbaarheid en veiligheid van zitplaatsen in het besloten vervoer gegarandeerd, maar voor het overige veel minder. In het openbaar vervoer per trein en bus bestaat geen recht op een zitplaats. Kleinere voertuigen zijn doorgaans slecht toegankelijk. De thematiek is onderdeel van een proefschrift in voorbereiding over schaalvergroting en bereikbaarheid in het onderwijs. (Author/publisher)
Samenvatting