Doel van de Evaluatienota Rijsnelhedenbeleid 1996 is om de ontwikkeling van de rijsnelheden in de periode 1992-1995 in relatie tot de beleidsinspanningen te evalueren. Daarnaast worden enkele beleidsvoornemens, in aanvulling op het MPV besproken. In de vorige evaluatienota van 1993 zijn voor het snelhedenbeleid als de belangrijkste twee doelstellingen geformuleerd: de gemiddelde rijsnelheid [van personenauto’s] op autosnelwegen in het jaar 2000 dient te liggen op 106 km/u; op alle wegen wordt de ter plaatse geldende limiet maximaal door 10% van alle weggebruikers overschreden. Er is een duidelijke relatie van de Evaluatienota Rijsnelhedenbeleid 1996 met de recentelijk in het kabinet besproken nota "Samenwerken Aan Bereikbaarheid" (SWAB). De evaluatienota rijsnelhedenbeleid heeft echter betrekking op het snelhedenbeleid voor het gehele hoofdwegennet én het onderliggend wegennet. De gemiddelde snelheid van personenauto's op de autosnelwegen is stabiel gebleven. De gemiddelde snelheid van het vrachtverkeer op de autosnelwegen is met 1 km/uur gedaald. Op de 80 km wegen (met uitzondering van de plattelandswegen) is een daling opgetreden in gereden snelheden, maar nog steeds worden de geldende snelheidslimieten in aanzienlijke mate overschreden. De snelheidslimieten op verkeersaders binnen de bebouwde kom worden massaal overtreden. De mate van overtreding is dermate hoog dat gesproken kan worden van een nalevingsprobleem van de eerste orde. De doelstellingen voor het jaar 2000 zullen met de huidige inspanningen niet worden gerealiseerd. De volgende oorzaken zijn hiervoor te noemen. In de eerste plaats wordt een verandering van gedrag aan miljoenen weggebruikers gevraagd. Voorzover deze gedragsverandering mogelijk is, is het bewerkstelligen daarvan moeilijk en tijdrovend. In de tweede plaats gaan maatschappelijke ontwikkelingen in een richting die eerder snelheidsverhoging stimuleren. In de derde plaats zijn structurele maatregelen zoals infrastructuur en technische aanpassingen van auto's niet op korte termijn te realiseren. Het consequent uitgevoerde en gaandeweg effectiever geworden beleid van de afgelopen jaren heeft in ieder geval een voortdurende stijging van de rijsnelheden sinds 1988 verhinderd en heeft tot stabilisatie van de rijsnelheden en ongewenste effecten daarvan geleid. Extra inspanningen gericht op snelheidsbeheersing zijn noodzakelijk om de doelstellingen binnen bereik te krijgen. Deze doelstellingen moeten immers een bijdrage leveren aan de taakstellingen op het gebied van verkeersveiligheid, milieu en energieverbruik zoals in de in hoofdstuk één genoemde beleidsnota's is verwoord. Kijkend naar de verschillende beleidsinstrumenten die zijn ingezet kan gesteld worden dat infrastructurele maatregelen op het onderliggend wegennet effect sorteren op snelheidsbeheersing. Handhavingsinspanningen in combinatie met voorlichting, zowel op het hoofdwegennet als onderliggend wegennet, werken maar moeten worden geïntensiveerd. Het onderzoek naar een kwalitatieve verbetering van de handhaving zal naar verwachting leiden tot intensivering van de handhavingsinspanningen. De vraag is echter of de mate van de hiermee te bereiken intensivering, naast de intensivering van andere beleidsinstrumenten, voor het snelhedenbeleid voldoende is. Immers, een aanzienlijk hoger niveau van de handhavingsinspanningen is noodzakelijk om de doelstellingen van het verkeersveiligheidsbeleid, waaronder het snelhedenbeleid binnen bereik te krijgen. In het onderstaande wordt onderscheid gemaakt in korte- en lange termijn beleidsvoornemens in de vorm van te verrichten activiteiten, die noodzakelijk zijn om de doelstellingen binnen bereik te krijgen. Achter iedere activiteit wordt de instantie genoemd, die primair verantwoordelijk is voor die activiteit. Korte termijn (tot 2000) het nemen van meer infrastructurele maatregelen volgens het duurzaam veilig concept op het onderliggend wegennet (Provincies/Gemeenten/Waterschappen); het verbeteren van de kwaliteit van de handhaving op basis van de resultaten van de "projecten verkeershandhaving" (Rijk); invoering Wetsvoorstel 24112 ter aanscherping van het sanctie instrumentarium (Rijk); het intensiveren van de handhaving ter beheersing van snelheden gebaseerd op de resultaten van het interdepartementaal beleidsonderzoek verkeerstoezicht (IBO-V) (Rijk); het via wetswijziging bewerkstelligen dat fabricage, verkoop en gebruik van radardetectoren wordt beëindigd (Rijk); het waar mogelijk en nodig invoeren van dynamische snelheidslimieten op het gehele hoofdwegennet (Rijk); het ontwikkelen van kennis op het gebied van intelligente snelheidsadaptie (ISA), het versterken van draagvlak hiervoor binnen de Europese Unie en komen tot regelgeving (Rijk); het doen van onderzoek naar effectievere communicatievormen gericht op attitudeverandering (Rijk); het versterken van het draagvlak in internationaal verband voor vermindering van vermogens en prestaties van voertuigen (Rijk); het bevorderen, in samenwerking met de autobranche en de ANWB, van de algemene toepassing van econometers, boordcomputers en cruise controls in personenauto's en bestelauto's (Rijk); het versterken van de inzet van communicatieve en educatieve acties ter verbetering van het rijgedrag. Bijvoorbeeld in het stimuleringsprogramma "Koop zuinig, rij zuinig" (Rijk). Lange termijn (2000 - 2010) het implementeren van het duurzaam veilig concept op het onderliggend wegennet (Provincies/Gemeenten/Waterschappen); het selectief invoeren van snelheidsbegrenzing d.m.v. intelligente snelheidsadaptoren (ISA) in voertuigen (Provincies/Gemeenten/Waterschappen); het gebruik maken van effectievere communicatievormen gericht op attitudeverandering (Provincies/Gemeenten/Waterschappen); het opstellen en toepassen van vrijwillige afspraken met de autobranche (internationale convenanten) of van internationale regelgeving ter beperking van vermogens en prestaties van voertuigen (Rijk). (Author/publisher)
Samenvatting